Μικρά όμορφα πλάσματα
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ
Η Γκρέις εργάζεται σε ένα ίδρυμα για εφήβους με ανάρμοστη κοινωνική συμπεριφορά. Είναι παθιασμένη και πολύ ερωτευμένη με το συνεργάτη της, Μέισον, ενώ δείχνει ιδιαίτερη φροντίδα στα παιδιά που έχει αναλάβει. Το δύσκολο παρελθόν της Γκρέις μαζί με το αναπάντεχο μέλλον της, θα πάρουν μορφή στο πρόσωπο της χαρισματικής Τζέιντεν, μιας νέας κοπέλας που θα ενταχθεί στο ίδρυμα, με την οποία μοιράζεται μια περίεργη σύνδεση.
«Όταν τελείωσα τη σχολή, δε μπορούσα να βρω δουλειά, κι ένας φίλος μου, μου ανέφερε ένα ίδρυμα για εφήβους με ανάρμοστη κοινωνική συμπεριφορά, που έκανε προσλήψεις. Την πρώτη μέρα, ένα φαινομενικά ευγενικό παιδί, μου μίλησε και μετά μου πέταξε μια καρέκλα από την άλλη άκρη του δωματίου. Ήταν μία από τις πιο τρομακτικές εμπειρίες που είχα, αρχικά. Φοβόμουν πολύ ότι θα κάνω κάτι λάθος, και θα δημιουργήσω μεγαλύτερα προβλήματα στα παιδιά αυτά, από αυτά που έχουν ήδη. Ένα μήνα αργότερα, το είχα ερωτευτεί. Έμεινα περίπου δύο χρόνια», αναφέρει ο σκηνοθέτης.
Λίγα χρόνια μετά σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους Short Term 12, ως τη διπλωματική του για τη Σχολή Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο. Η ταινία απέσπασε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Σάντανς το 2009, το οποίο και τον ώθησε να κάνει και τη μεγάλου μήκους. «Κάποιος μου είχε πει, ότι αν πηγαίνεις στο Σάντανς, καλό είναι να έχεις κι ένα σενάριο για μεγάλου μήκους έτοιμο. Οπότε το έγραψα». Λίγα χρόνια μετά, η μεγάλου μήκους πια ταινία Short Term 12, αποσπούσε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ SXSW, μαζί με ενθουσιαστικές κριτικές από τον τύπο και το κοινό.
«Όταν τελείωσα τη σχολή, δε μπορούσα να βρω δουλειά, κι ένας φίλος μου, μου ανέφερε ένα ίδρυμα για εφήβους με ανάρμοστη κοινωνική συμπεριφορά, που έκανε προσλήψεις. Την πρώτη μέρα, ένα φαινομενικά ευγενικό παιδί, μου μίλησε και μετά μου πέταξε μια καρέκλα από την άλλη άκρη του δωματίου. Ήταν μία από τις πιο τρομακτικές εμπειρίες που είχα, αρχικά. Φοβόμουν πολύ ότι θα κάνω κάτι λάθος, και θα δημιουργήσω μεγαλύτερα προβλήματα στα παιδιά αυτά, από αυτά που έχουν ήδη. Ένα μήνα αργότερα, το είχα ερωτευτεί. Έμεινα περίπου δύο χρόνια», αναφέρει ο σκηνοθέτης.
Λίγα χρόνια μετά σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους Short Term 12, ως τη διπλωματική του για τη Σχολή Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο. Η ταινία απέσπασε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Σάντανς το 2009, το οποίο και τον ώθησε να κάνει και τη μεγάλου μήκους. «Κάποιος μου είχε πει, ότι αν πηγαίνεις στο Σάντανς, καλό είναι να έχεις κι ένα σενάριο για μεγάλου μήκους έτοιμο. Οπότε το έγραψα». Λίγα χρόνια μετά, η μεγάλου μήκους πια ταινία Short Term 12, αποσπούσε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ SXSW, μαζί με ενθουσιαστικές κριτικές από τον τύπο και το κοινό.
Πρόγραμμα Προβολών
Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες. |
- Σενάριο: Destin Daniel Cretton
- Ηθοποιοί: Brie Larson, Frantz Turner, John Gallagher Jr.
- Φορμάτ: Έγχρωμη
- Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
- Έτος Παραγωγής: 2013
- Διάρκεια: 96
Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον
Η τέταρτη μικρού μήκους ταινία του, Short Term12, κέρδισε το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ του Σάντανς το 2009. Έχει γράψει ένα σενάριο μεγάλου μήκους με τον ίδιο τίτλο και ήταν ο ένας από τους πέντε που κέρδισαν την υποτροφία Nicholl για τη συγγραφή σεναρίου από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών. Το Δεν είμαι χίπστερ είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία και προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σάντανς το 2012.
Φιλμογραφία
Επιλεκτική
2006 Drakmar: A Vassa’s Journey
(ντοκ, συν-σκηνοθεσία: Lowell Frank)
2007 Deacon’s Mondays (μμ)
2008 Short Term 12 (μμ)
2012 I Am Not a Hipster
2006 Drakmar: A Vassa’s Journey
(ντοκ, συν-σκηνοθεσία: Lowell Frank)
2007 Deacon’s Mondays (μμ)
2008 Short Term 12 (μμ)
2012 I Am Not a Hipster
