Η Γη είναι μπλε σαν πορτοκάλι

Πώς μπορεί το σινεμά να θεραπεύσει τις πληγές του πολέμου; Πώς μεταμορφώνει μια κάμερα την καθημερινότητα στην εμπόλεμη ζώνη; Σε τι διαφέρει το κλείστρο του φακού από το κλείστρο ενός πυροβόλου όπλου; Και πώς μπορεί η δράση εντός ή εκτός κάδρου να δώσει νέες διαστάσεις ακόμα και στους δεσμούς αίματος; Ένα συναρπαστικό ντοκιμαντέρ παρατήρησης διερευνά τα ερωτήματα αυτά, καθώς παρακολουθεί μια οικογένεια που ζει στο πολύπαθο Ντονμπάς της Ουκρανίας. Η Άννα και τα τέσσερα παιδιά της διατηρούν την αισιοδοξία τους παρά τη φρίκη του πολέμου, αποφασίζοντας μάλιστα να γυρίσουν μια αυτοβιογραφική ταινία. Αντλώντας τον τίτλο του από την υπερρεαλιστική ποίηση του Πολ Ελυάρ, το ντοκιμαντέρ μάς προσκαλεί να επινοήσουμε την πραγματικότητα εκ νέου.