Μια δραματική ταινία

Για τέσσερα ολόκληρα χρόνια, στο παρισινό προάστιο του Σεν Ντενί, ο καλλιτέχνης της κινούμενης εικόνας Ερίκ Μποντλέρ είχε μετατρέψει ένα γυμνάσιο σε δεύτερο σπίτι του, παρακολουθώντας από απόσταση αναπνοής τους μαθητές που συμμετείχαν σε ένα κινηματογραφικό εργαστήρι. Μένοντας διακριτικά στο παρασκήνιο, έδωσε τον λόγο στους αληθινούς πρωταγωνιστές, στις σκέψεις και στα όνειρά τους. Κάθε φορά που η κουβέντα ταξίδευε σε πολύπλοκα θέματα, όπως ο ρατσισμός, η μετανάστευση, η ταυτότητα ή οι δυνατότητες του σινεμά ως μέσου, οι αντιδράσεις τους ήταν γεμάτες αυθορμητισμό, φιλομάθεια, αλλά και απίστευτη ωριμότητα. Σταδιακά, θα γινόταν φανερό ότι αυτά τα παιδιά κατόρθωσαν κάτι πολύ σημαντικό: αναλαμβάνοντας τη συν-σκηνοθεσία της ταινίας, έγιναν οι ήρωες της δικής τους ζωής.