Μοσχοκάρφια και γαρύφαλλα

Με φόντο τους χιονισμένους και έρημους δρόμους της νοτιοανατολικής Ανατολίας, ένας ηλικιωμένος πρόσφυγας κουβαλάει το νεκρό σώμα της γυναίκας του πίσω στην πατρίδα τους, μαζί με τη 12χρονη εγγονή του – ένα κορίτσι βαθιά τραυματισμένο από τον πόλεμο… Το ταξίδι τους μοιάζει ολοένα και δυσκολότερο, καθώς πλησιάζουν στα σύνορα μιας εμπόλεμης χώρας. Όταν τους σταματάει η αστυνομία, οι δρόμοι τους χωρίζονται σε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις. Ξεκινώντας από την πεποίθηση πως είμαστε όλοι μετανάστες σ’ αυτόν τον κόσμο –αφού κάπως φτάσαμε εδώ και σύντομα θα αναγκαστούμε να ξαναφύγουμε–, αυτή η περίτεχνη ταινία με θέμα το ταξίδι και τις τελετουργίες της απώλειας και του θρήνου μάς ρωτά επίμονα ένα φλέγον ερώτημα: τι είναι αυτό που πραγματικά κουβαλάμε ως το τέλος;