Έγκλειστοι

L'Enclos

Σε ένα ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, ο Καρλ, ένας Γερμανός πολιτικός κρατούμενος, καταδικάζεται σε θάνατο επειδή στενογραφούσε απαγορευμένα ραδιοφωνικά προγράμματα. Ένας άλλος κατάδικος, o Νταβί, είναι ένας ταπεινός ωρολογοποιός από το Παρίσι, ο οποίος μέχρις στιγμής επιβιώνει επειδή μπορεί και επισκευάσει τα ρολόγια των Ες Ες. Οι δύο ναζιστές διοικητές του στρατοπέδου σκαρφίζονται ένα νοσηρό στοίχημα: θα κλειδώσουν τους δύο κατάδικους σε έναν χώρο περιφραγμένο με λεπιδοφόρο συρματόπλεγμα και θα απελευθερώσουν όποιον σκοτώσει πρώτος τον άλλον μέχρι το τέλος της νύχτας. Σύμφωνα με τον Ζαν Κοκτώ: «H αίσθηση της αιχμαλωσία μάς επιβάλλεται αμείλικτα … Μας αρπάζει απ’ τον λαιμό. Μας αναγκάζει να αντιμετωπίσουμε μια απειλητική πραγματικότητα διατηρώντας το σθένος και την ακεραιότητά μας.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.


Σκηνοθεσία: Armand Gatti
Σενάριο: Armand Gatti, Pierre Joffroy
Διεύθυνση φωτογραφίας: Robert Juillard
Μοντάζ: Yvonne Martin
Ήχος: René Sarazin
Ηθοποιοί: Hans Christian Blech, Jean Negroni
Παραγωγή: Clavis Films, Triglav Film
Κοστούμια: Nada Souvan
Μακιγιάζ: Jacky Bouban
Φορμάτ: DCP
Χρώμα: Ασπρόμαυρο
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Γιουγκοσλαβία
Έτος Παραγωγής: 1961
Διάρκεια: 104'
Επικοινωνία: Jean-Jacques Hocquard (La Parole errante)
Βραβεία/Διακρίσεις: Βραβείο της Κριτικής – Cannes Film Festival 1961 Βραβείο Σκηνοθεσίας – Moscow Film Festival 1961 Ειδική Μνεία – Mannheim Film Festival 1961

Αρμάν Γκατί

Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους θεατρικούς συγγραφείς και σκηνοθέτες του 20ού αιώνα, ο Γκατί υπήρξε αρχικά μέλος της άτυπης ομάδας κινηματογραφιστών της «Αριστερής Όχθης» (Rive Gauche), που περιλάμβανε τους Αλέν Ρενέ, Κρις Μαρκέρ και Ανιές Βαρντά, για πολλούς σινεφίλ όμως παραμένει μια μάλλον σκοτεινή μορφή. Γεννήθηκε το 1924 σε μια παραγκούπολη του Μονακό, γιος του Ογκούστ Ρενιέ, Ιταλού αναρχικού από το Πιεμόντε, ο οποίος γλύτωσε από απόπειρα δολοφονίας σε σφαγείο του Σικάγου λόγω των πολιτικών του δραστηριοτήτων και διέφυγε από το καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι, και της υπηρέτριας Λετίτσια Λουσόνα. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γκατί εντάχθηκε σε μια μικρή ένοπλη ομάδα Μακί της γαλλικής αντίστασης. Αιχμαλωτίστηκε, βασανίστηκε και στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Αμβούργο, όπου αναγκάστηκε να εργαστεί σε καταδυτική καμπάνα στον βυθό της Βαλτικής Θάλασσας, δραπέτευσε και προσχώρησε σε ομάδα ειδικών δυνάμεων της Βρετανικής Ειδικής Αεροπορίας. Μετά τον πόλεμο, εργάστηκε και διακρίθηκε ως δημοσιογράφος επί πολλά χρόνια, μέχρι που ταξίδεψε με τον Μαρκέρ, δημοσίευσε τα πρώτα του θεατρικά και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, Περίφραξη (1961). Το 1999 του απονεμήθηκε το παράσημο της Γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής, το 2004 το παράσημο της Τάξης Γραμμάτων και Τεχνών, και το 2013 το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στις 6 Απριλίου 2017.

Φιλμογραφία

1961 L’ enclos | The Enclosure | Η περίφραξη
1963 El otro Cristóbal | Ο άλλος Χριστόφορος
1969 Der Übergang über den Ebro | Το πέρασμα του Έβρου
1983 Nous étions tous des noms d'arbres | Είχαμε όλοι ονόματα δέντρων