Είχαμε όλοι ονόματα δέντρων

Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους θεατρικούς συγγραφείς και σκηνοθέτες του 20ού αιώνα, ο Γκατί υπήρξε αρχικά μέλος της άτυπης ομάδας κινηματογραφιστών της «Αριστερής Όχθης» (Rive Gauche), που περιλάμβανε τους Αλέν Ρενέ, Κρις Μαρκέρ και Ανιές Βαρντά, για πολλούς σινεφίλ όμως παραμένει μια μάλλον σκοτεινή μορφή. Γεννήθηκε το 1924 σε μια παραγκούπολη του Μονακό, γιος του Ογκούστ Ρενιέ, Ιταλού αναρχικού από το Πιεμόντε, ο οποίος γλύτωσε από απόπειρα δολοφονίας σε σφαγείο του Σικάγου λόγω των πολιτικών του δραστηριοτήτων και διέφυγε από το καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι, και της υπηρέτριας Λετίτσια Λουσόνα. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γκατί εντάχθηκε σε μια μικρή ένοπλη ομάδα Μακί της γαλλικής αντίστασης. Αιχμαλωτίστηκε, βασανίστηκε και στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Αμβούργο, όπου αναγκάστηκε να εργαστεί σε καταδυτική καμπάνα στον βυθό της Βαλτικής Θάλασσας, δραπέτευσε και προσχώρησε σε ομάδα ειδικών δυνάμεων της Βρετανικής Ειδικής Αεροπορίας. Μετά τον πόλεμο, εργάστηκε και διακρίθηκε ως δημοσιογράφος επί πολλά χρόνια, μέχρι που ταξίδεψε με τον Μαρκέρ, δημοσίευσε τα πρώτα του θεατρικά και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, Περίφραξη (1961). Το 1999 του απονεμήθηκε το παράσημο της Γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής, το 2004 το παράσημο της Τάξης Γραμμάτων και Τεχνών, και το 2013 το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στις 6 Απριλίου 2017.

1961 L’ enclos | The Enclosure | Η περίφραξη
1963 El otro Cristóbal | Ο άλλος Χριστόφορος
1969 Der Übergang über den Ebro | Το πέρασμα του Έβρου
1983 Nous étions tous des noms d'arbres | Είχαμε όλοι ονόματα δέντρων