Κριτική Επιτροπή Διεθνούς Διαγωνιστικού Film Forward

Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, ο Κερέμ Αγιάν σπούδασε Μηχανολογία στο Yildiz Technical University και Κινηματογράφο στο École Supérieure de Réalisation Audiovisuelle και στο Université Paris Diderot, στο Παρίσι. Ξεκίνησε να δουλεύει στο Φεστιβάλ Καννών το 2001 και διοργάνωσε το International Literart Adaptation Market στο Μονακό. Το 2005 ίδρυσε το Political Films Festival στη Βαρκελώνη και ανέλαβε καθήκοντα διευθυντή για τρία χρόνια. Από το 2015 είναι Διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κωνσταντινούπολης. Η δουλειά του εκτείνεται σε διαφορετικά εκφραστικά μέσα, όπως το θέατρο, τα podcast και ο κινηματογράφος. Κάποια από τα θεατρικά του έργα είναι το Mr.Nobody του Σαμπαχατίν Κουντρέτ Αξάλ (2010–2011), το Chien-chien του Φαμπρίς Ροζέρ-Λακάν (2012–2013), το The Labor of Life του Χάνοκ Λεβάν (2013–2018), The City For One του Μπεχίκ Ακ (2014–2015), το Zebercet του Γιουσούφ Ατιλγκάν (2018–2019), και το Pour un oui pour un non της Ναταλί Σαρότ (2020). Έγραψε και σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία Fishbone (2017), ενώ η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, με τίτλο Oregon, θα κάνει πρεμιέρα το 2023.

Ο Γιώργος Γούσης γεννήθηκε το 1986 στην Αθήνα και σπούδασε γραφιστική. Είναι δημιουργός κόμικ (Ερωτόκριτος, Φεστιβάλ, Ληστές κ.α.) και σκηνοθέτης του ντοκιμαντερ Χειροπαλαιστής (Βραβείο FIPRESCI στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης) και της ταινίας μυθοπλασίας Μαγνητικά πεδία (Χρυσός Αλέξανδρος στο τμήμα Film Forward του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – ΙΡΙΣ 2022, κ.ά.)

Γεννημένη στη Βόρεια Μακεδονία, η σκηνοθέτρια Τεόνα Στρούγκαρ Μιτέφσκα εργάστηκε ως ηθοποιός σε παιδική ηλικία, ασχολήθηκε σε επαγγελματικό επίπεδο με τη ζωγραφική και τη γραφιστική, και σπούδασε κινηματογράφο στο Tisch School of Arts της Νέας Υόρκης. Σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία μικρού μήκους με τίτλο Veta το 2001, και έκτοτε γυρίζει ταινίες: το How I Killed a Saint (2004), το I am from Titov Veles (2007), το The Woman Who Brushed Off Her Tears (2012), το Teresa and I (2013), το When the Day Had No Name (2017) και, πιο πρόσφατα, το God Exists, Her Name Is Petrunya. Το τελευταίο έκανε πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου το 2019, όπου κέρδισε το Οικουμενικό Βραβείο και το German Guild Film Prize. Η ταινία έχει βραβευτεί με περισσότερα από 30 βραβεία διεθνώς, μεταξύ άλλων και με το Βραβείο LUX (2019) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και βρήκε διανομή σε περισσότερες από 40 περιοχές ανά την υφήλιο. Το 2018 το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας τής απένειμε το παράσημο του Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αυτή την περίοδο βρίσκεται στο στάδιο προ-παραγωγής του Mother, της πρώτης αγγλόφωνης ταινίας της. Ζει στα Σκόπια και στις Βρυξέλλες μαζί με τον γιο της.