Στα όπλα

Το 1974, μετά τον πολυετή εμφύλιο πόλεμο, οι Πορτογάλοι έποικοι και οι επόμενες γενιές εγκατέλειψαν την αποικία της Ανγκόλα, όπου ομάδες αυτονομιστών ξεκίνησαν να διεκδικούν τη γη τους. Καθώς μια νεαρή γυναίκα της φυλής ανακαλύπτει τον έρωτα και τον θάνατο μετά τη γνωριμία της μ’ έναν νεαρό Πορτογάλο στρατιώτη, μια ομάδα στρατιωτών που έχουν στρατοπεδεύσει μέσα σ’ ένα ατελείωτο τείχος, καλούνται να τραπούν σε φυγή όταν το παρελθόν ανασταίνεται για να διεκδικήσει την πολύ-αναμενόμενη δικαιοσύνη. Αντλώντας τον πρωτότυπο τίτλο της από την πρώτη στροφή του πορτογαλικού εθνικού ύμνου της Πορτογαλίας, αυτή η εκθαμβωτική και ασυμβίβαστη ταινία είναι ταυτόχρονα μια αμείλικτη σπουδή για την εποχή της αποικιοκρατίας και μια παραβολή για την ισοπέδωση του πολέμου, που κρύβει μια τεράστια ανατροπή. Αναμειγνύοντας πολλά κινηματογραφικά είδη και διαφορετικούς τόνους, αυτή η φαντασιακή κοινότητα σε κιαροσκούρο είναι μια ωδή στην ανδρική ομορφιά και τη θνητότητα, που μας παραπέμπει λοξά στο (σχεδόν μεταφυσικό) σινεμά του Πέδρου Κόστα.