1976: το στούντιο ήχου «Μπερμπεριάν» είναι ένα από τα πιο άθλια στούντιο μιξάζ στην Ιταλία. Μόνο οι πιο ελεεινές ταινίες τρόμου καταφεύγουν εκεί για την επεξεργασία του ήχου τους. Ο Γκίλντροϊ, ένας αφελής, εσωστρεφής ηχολήπτης από την Αγγλία, αναλαμβάνει τη μίξη του ήχου για την νέα ταινία του μετρ των ταινιών τρόμου, Σαντίνι. Βρίσκεται ξαφνικά από τον αθώο κόσμο των ντοκιμαντέρ τοπικής κλίμακας, σ’ ένα ξένο περιβάλλον που βασίζεται στην εκμετάλλευση, παγιδευμένος σ’ έναν εχθρικό κόσμο πικρόχολων ηθοποιών, εκκεντρικών τεχνικών και πολύπλοκης γραφειοκρατίας. Όσο περισσότερο χρόνο περνά μιξάροντας κραυγές και ανατριχιαστικούς ήχους από λαχανικά που κατακρεουργούνται με μπαλτά, τόσο πιο έντονη νοσταλγία νιώθει για το στούντιο στον κήπο του σπιτιού του, στη γενέτειρά του. Τα γράμματα της μητέρας του εναλλάσσονται ανάμεσα στα τετριμμένα κουτσομπολιά και σε μια δυσοίωνη υστερία, που αντανακλά σταδιακά τη μαύρη μαγεία της ταινίας του Σαντίνι. Καθώς ο χρόνος και η πραγματικότητα μετατοπίζονται, ο Γκίλντροϊ βυθίζεται σε μια δίνη ηχητικού και προσωπικού χάους, κι αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του για να μείνει όρθιος σ’ έναν κόσμο όπου δεσπόζει η εκμετάλλευση, εντός κι εκτός κάδρου.