Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, από το 1 έως το 20

Γιορτάζοντας τα είκοσι χρόνια του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κοιτάζουμε πίσω στην πρώτη διοργάνωση του, σε δύο από τις ταινίες που προβλήθηκαν σε αυτό, αναζητώντας τους δημιουργούς και τους ήρωες τους για να ανακαλύψουμε την πορεία τους μέσα στις δύο δεκαετίες που πέρασαν.

Μπορεί μια ταινία να αλλάξει τη ζωή σου; Πόσω μάλλον ένα ντοκιμαντέρ που την καταγράφει, τη συλλαμβάνει ή δοκιμάζει να την εξηγήσει; Στη φετινή διοργάνωση θελήσαμε να διερευνήσουμε μια απορία που γεννιέται σχεδόν σε όλους μας μετά το τέλος κάθε ταινίας, μια ερώτηση που συχνά έρχεται στο μυαλό μας: «Τι συνέβη μετά;»

Στα Νυχτολούλουδα (1998) ο Νίκος Γραμματικός ασχολήθηκε με την εκπαίδευση των παιδιών με προβλήματα όρασης και μας γνώρισε τον Μανώλη Διαμαντίδη, ένα δωδεκάχρονο τότε αγόρι που ανακάλυπτε με τον δικό του τρόπο έναν κόσμο που δεν είχε δει ποτέ. (Παύλος Ζάννας, Παρασκευή 9/3, 20:00)

Στο σπίτι του πατέρα μου, (1997), η Φάτιμα Τζεμπλί Ουαζανί μιλά για τη θέση της γυναίκας στη μαροκινή κοινωνία μέσα από τη δική της ιστορία και την άρνηση της να αποδεχτεί έναν καταπιεστικό γάμο, αλλά και της Ναϊμά Σεντίκι που επέλεξε μια διαφορετική διαδρομή. (Παύλος Ζάννας, Πέμπτη 8/3, 17:00)

Είκοσι χρόνια μετά, τι συνέβη λοιπόν στη ζωή των πρωταγωνιστών αλλά και των σκηνοθετών που τις κατέγραψαν; Πόσο καθοριστική υπήρξε η συνάντηση τους; Οι απαντήσεις θα δοθούν σε δυο προβολές, που είμαστε σίγουροι ότι θα είναι συγκινητικές