Το μυστήριο του Πύργου του Άιφελ

Η τεράστια περιουσία που κληρονομεί ο κωμικός του τσίρκου Σατούρνιν, θα γίνει το «μήλον της έριδος» ανάμεσα στο συνέταιρό του και τη διεθνή σπείρα Κου Κλουξ Άιφελ, καθώς και οι δύο εποφθαλμιούν την κληρονομιά. Οι σκηνές καταδίωξης που ακολουθούν κορυφώνονται στη θεαματική αναμέτρηση του Σατούρνιν με τον αρχηγό της σπείρας στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ, που αποτελεί και τη μεγάλη ατραξιόν της ταινίας: με φόντο το Παρίσι, οι πρωταγωνιστές αιωρούνται σχεδόν στο σιδερένιο σκελετό. Η εικαστική σύνθεση και τεχνική τελειότητα των σκηνών, τα στοιχεία κοινωνικού δράματος και σλάπστικ κωμωδίας, αλλά και οι πετυχημένοι ιστορικοί υπαινιγμοί, αναδεικνύουν το ταλέντο και τη δεξιοτεχνία ενός από τους σημαντικότερους και παραγωγικότερους γάλλους σκηνοθέτες, σε μία από τις λιγότερο γνωστές βωβές ταινίες του, που, παρά τη διεθνή διανομή της, σώθηκε σε μια μοναδική κόπια νιτρικού οξέως στην Ταινιοθήκη της Ολλανδίας, η οποία και προχώρησε στην αποκατάστασή της.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.

Σενάριο: Alfred Machard
Διεύθυνση φωτογραφίας: Rene Guychard, Armand Thirard
Ηθοποιοί: Felicien Tramel (Achille Saturnin/Les freres Mironton), Regine Bouet (Sylvanie), Gaston Jacquet (Sir William Dewitt), Jimmy Gaillard (Reginald), Francois Viguier (Li-Ha-Ho, ιδιαίτερος γραμματέας του D
Παραγωγή: Le Film d’Art
Παραγωγοί: Charles Delac, Marcel Vandal
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Marcel Vandal
Σκηνικά: Fernand Delattre
Φορμάτ: 35mm Ασπρόμαυρο
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 1928
Διάρκεια: 129
Επικοινωνία: Nederlands Filmmuseum, The Netherlandswww.filmmuseum.nl

Ζυλιέν Ντυβιβιέ

Γεννήθηκε στη Λίλλη το 1896. Μετά το σύντομο πέρασμά του από το θέατρο του Odeon ως ηθοποιός, συνεργάζεται το 1919 με τη Gaumont. Με 22 βωβές ταινίες στο ενεργητικό του, το πέρασμα στον ομιλούντα θα τον κατατάξει μεταξύ των σημαντικότερων γάλλων σκηνοθετών του ’30-’40. Η διεθνής επιτυχία της ταινίας του "Pepe le Moko" τον οδηγεί στις ΗΠΑ το 1938, όπου συνεργάζεται με μεγάλα αστέρια της εποχής. Πεθαίνει στο Παρίσι το 1967, έχοντας σκηνοθετήσει 67 συνολικά ταινίες που ξεχωρίζουν για την τεχνική τους τελειότητα, όπως εύστοχα σημειώνει κι ο Ζαν Ρενουάρ: «Αν ήμουν αρχιτέκτονας κι έπρεπε να χτίσω ένα μνημείο για τον κινηματογράφο, θα τοποθετούσα το άγαλμα του Ντιβιβιέ πάνω από την είσοδο. Αυτός ο μεγάλος άκαμπτος τεχνικός, ήταν ένας ποιητής».

Φιλμογραφία

(Επιλεκτική)
1919 Haceldama ou le prix du sang
1925 Poil de carotte
1928 Le mystere de la Tour Eiffel
1936 La belle equipe
1937 Pepe le Moko
1937 Un carnet de bal
1938 The Great Waltz
1942 Tales of Manhattan
1948 Anna Karenina
1951 Sous le ciel de Paris
1956 Voici le temps des assassins
1967 Diaboliquement votre