Ό,τι βλέπεις

Τι θα συνέβαινε αν από τη μια μέρα στην άλλη οι γύρω μας έπαυαν να μας βλέπουν, αλλά επέμεναν να μας κοιτούν; Οι πρωταγωνιστές αυτής της συναρπαστικής αφήγησης έχουν καταλήξει σ’ έναν καινούργιο κόσμο όπου τίποτα δεν μοιάζει να έχει συνοχή. Στη νέα τους ζωή στην Ολλανδία προκαλούν καθημερινά –και άθελά τους– αντιδράσεις. Όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, εξακολουθούν να βομβαρδίζονται από τις ίδιες ερωτήσεις: Από πού είσαι; Μιλάς Ολλανδικά; Μαυρίζεις στον ήλιο; Καθώς διαπραγματεύεται τις έννοιες του ανήκειν και του κοινωνικού αποκλεισμού, εξετάζοντας πώς επαναπροσδιορίζεται διαρκώς η ταυτότητα του περιθωρίου, η ταινία αποτυπώνει την αίσθηση του να είναι κανείς αντικείμενο θέασης. Ειλικρινείς, επώδυνες, αλλά και χιουμοριστικές συναντήσεις με άλλους τρεις «νεοφερμένους» στην Ολλανδία συνυφαίνονται περίτεχνα με την προσωπική ιστορία της ίδιας της σκηνοθέτιδας, ανοίγοντας έναν πολύτιμο διάλογο περί ευαλωτότητας, ο οποίος έχει οικουμενικές διαστάσεις. Ένα εξομολογητικό κολάζ που αποφεύγει τις εύκολες απαντήσεις, μια ταινία που στρέφει το βλέμμα της στον κάθε θεατή ξεχωριστά, διατυπώνοντας ένα σημαντικό ερώτημα: ποιοι είμαστε «εμείς»;