Παραμορφωμένο είδωλο

Η αποικιοκρατική πληγή που άφησε στο Κονγκό η βελγική κυριαρχία του Λεοπόλδου και η ιεραποστολική δράση της Καθολικής Εκκλησίας μετασχηματίζονται σε ένα υποβλητικό φιλμικό δοκίμιο, ένα στοιχειό προικισμένο με τη σχεδόν μεταφυσική δύναμη που κουβαλούν οι προ-κινηματογραφικές μηχανές αναπαραγωγής στατικής και κινούμενης εικόνας. Το στερεοσκόπιο, ο μαγικός φανός, τα σλάιντ, κάθε λογής φαντασμαγορίες της κινηματογραφικής προϊστορίας που έγιναν εργαλεία προπαγάνδας με σκοπό τον βίαιο εκπολιτισμό του αυτόχθονος πληθυσμού κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα (και αξιοποιήθηκαν από την Εκκλησία και το κράτος για την προώθηση της «ευγενούς» αποστολής των Βέλγων στο Κονγκό) αποκαθιστούν εδώ κάτι από την αμφίδρομα διαστρεβλωμένη μεγάλη εικόνα. Ένας χειρουργικής ακρίβειας στοχασμός για το πιο σκοτεινό σημείο επαφής του ιστορικού γεγονότος με το ιστορικό αφήγημα, μια καίρια υπενθύμιση για τη δύναμη και τη συχνά αθέατη βία της εικόνας και, κατ’ επέκταση, την ηθική διάσταση της κινηματογραφικής δημιουργίας.