Στη σέντρα

Στο απομακρυσμένο χωριό Κοκ-Τας του Κιργιστάν, όπου οι νόρμες του συντηρητισμού περιορίζουν τις γυναίκες στις οικιακές τους υποχρεώσεις, μια ακτιβίστρια διοργανώνει τουρνουά ποδοσφαίρου γυναικών για να αμφισβητήσει τις πατριαρχικές παραδόσεις. Το πολύ όμορφα γυρισμένο, εικαστικά γοητευτικό, υποβλητικό Στη σέντρα μάς δείχνει πώς ο αθλητισμός έχει τη δύναμη να σπάσει τα ταμπού και τις νόρμες της παραδοσιοκρατίας, προωθώντας παράλληλα την ισότητα των φύλων σε σκληρά πατριαρχικές κοινωνίες με άκαμπτους, πολύ περιοριστικούς ρόλους για τις γυναίκες. Ο αθλητισμός, αλλά και το παιχνίδι ως η πιο πηγαία έκφραση της ανθρώπινης χαράς που δεν γνωρίζει περιορισμούς και δεν φυλακίζεται, είναι η καλύτερη απάντηση στα σκυθρωπά «όχι» της –όποιας– καταπίεσης. Με αισθητική αρτιότητα, κινηματογραφική δύναμη κι έναν υπέροχα «ρευστό» σκηνοθετικό τρόπο, μακριά από οποιαδήποτε επιτήδευση, το τόσο γοητευτικό αυτό φιλμ μας εισάγει σ’ έναν κόσμο τόσο μακρινό μας αλλά και τόσο κοντινό στην ανάγκη για ελευθερία, αυτοδιάθεση και ανατροπή.