Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού

Ο Μoύχι, ένα μικρό αγόρι από τη Γάζα, ζει σ’ ένα νοσοκομείο του Ισραήλ εδώ και οχτώ περίπου χρόνια, ανήμπορο να μετακινηθεί εξαιτίας της μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας. Καθώς βρέθηκε εκεί ως βρέφος, όταν απειλούνταν από μια ανοσοποιητική διαταραχή, το νοσοκομείο είναι το μόνο σπίτι που έχει γνωρίσει και η ανατροφή του είναι στα χέρια του υποτιθέμενου εχθρού. Δύο σκηνοθέτες από την Ιερουσαλήμ καταγράφουν τις παράδοξες συνθήκες που διαμορφώνουν τις ανθρώπινες ζωές, πέρα από τις ταυτότητες, τις θρησκείες και τις συγκρούσεις.