Ο Νανούκ του Βορρά

Για ταινίες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στον κινηματογράφο, όπως αναμφίβολα είναι ο Νανούκ του Βορρά, οι λέξεις μοιάζουν –και πιθανότατα είναι– ανεπαρκείς∙ συμβαίνουν τόσο πολλά σ’ αυτό το εμβληματικό ντοκιμαντέρ, και είναι όλα τους τόσο σημαντικά, ώστε δεν ξέρεις για τι απ’ όλα να πρωτομιλήσεις. Ωστόσο, πέρα απ’ τις ακαδημαϊκές/θεωρητικές προσεγγίσεις που εστιάζουν στην ιστορική σημασία του, την τεράστια επιρροή που άσκησε στο είδος του ντοκιμαντέρ γενικά (στο εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και στο ντοκιμαντέρ της παρατήρησης ειδικότερα), δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Νανούκ του Βορρά πρωτίστως ορίζει αυτό που ονομάζουμε φιλμική εμπειρία. Ταξιδεύοντάς μας σε εσχατιές του κόσμου όπου ο άνθρωπος της πόλης δεν θα μπορούσε εύκολα και χωρίς κίνδυνο να βρεθεί, παραδίδοντας μια –ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα– συγκλονιστική στη γλαφυρότητά της εικόνα της ζωής των Ινουίτ (μιας φυλής ιθαγενών στον Αρκτικό Κύκλο), το άφθαρτο αυτό διαμάντι του Ρόμπερτ Φλάερτι λειτουργεί ως πολύτιμο τεκμήριο της δύναμης του σινεμά να διευρύνει, μέσα από την παρατήρηση, τους γνωστικούς ορίζοντες των θεατών, ενώ παράλληλα τους προσφέρει απλόχερα μαγεία και ατόφια ομορφιά.