Η Ζακλίν Λέντζου (Αθήνα, 1989) είναι καλλιτέχνις της οποίας η κινηματογραφική γλώσσα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την ανάδειξη ποίησης σε καθημερινές καταστάσεις και τόπους. Δουλεύει με την ονειρική κατασκευή και τη διαίσθηση και πειραματίζεται με τη φόρμα, τις διάρκειες και τα συναισθήματα.