Ο Μανί Κολ (1944-2011) ήταν ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του «παράλληλου κινηματογράφου» (ή αλλιώς του «Νέου Ινδικού Κινηματογράφου») της δεκαετίας του 1970. Ο Κολ, ο οποίος αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Κινηματογράφου και Τηλεόρασης της Ινδίας (FTII) το 1966 και ανέτρεψε τις συμβατικές αρχές του ινδικού κινηματογράφου από την πρώτη κιόλας ταινία του, A Day’s Bread (1969). Ακολούθησαν οι ταινίες Ashadh Ka Ek Din (1971) και Duvidha (1973). Η τελευταία αποτελεί τόσο την πρώτη του έγχρωμη ταινία, όσο και την πρώτη που εκτυλίσσεται στο ερημικό τοπίο του Ρατζαστάν. Για την επιλογή της τοποθεσίας, ο Κολ επηρεάστηκε από τα γραπτά του Vijaydan Detha, που σχετίζονταν με την τοπική λαογραφία. Το 1976 έγινε ιδρυτικό μέλος του Yukt Film Co-operative, μιας δεκαεξαμελούς κολεκτίβας πρώην σπουδαστών του Ινστιτούτου Κινηματογράφου και Τηλεόρασης της Ινδίας, και ένας από τους τέσσερις σκηνοθέτες του Ghashiram Kotwal (1976), ενός πρωτοποριακού πειράματος συλλογικής κινηματογραφικής παραγωγής. Στη συνέχεια, ακολούθησαν η τανία Arising from the Surface (1980), δύο διασκευές έργων του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και μια διασκευή του μυθιστορήματος του Vinod Kumar Shukla και ίσως η πιο γνήσια δοκιμή του στον μινιμαλισμό (ένας φόρος τιμής στον Μπρεσόν και του Όζου), το Burden (2000). Εκτός από τη δημιουργία ταινιών, ο Κολ δίδαξε επίσης μαθήματα κινηματογράφου στο Χάρβαρντ. Αφιερώθηκε και στη συγγραφή –η συλλογή αφορισμών του για τον κινηματογράφο The Director Reflects απηχεί έξοχα το Notes on Cinematography του Μπρεσόν–, αλλά και στην κεραμική. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Κεραμικής στην Ολλανδία και αργότερα οργάνωσε μια έκθεση με δικές του δημιουργίες. Το 2011, το έτος του θανάτου του, δούλευε σε μια ταινία για την επίσκεψη του Ροσελίνι στην Ινδία.
Φιλμογραφία
1969 A Day’s Bread
1973 Duvidha
1976 Ghashiram Kotwal (συν-σκηνοθεσία)
1980 Arising from the Surface
1989 Before My Eyes (ντοκιμαντέρ)
2000 Burden
2002 No Other
2005 A Monkey's Raincoat