Στο έντονο παρόν

Δεμένα με το νήμα μιας πρωτοπρόσωπης αφήγησης, πλάνα από τον Μάη του ’68 στη Γαλλία, την Άνοιξη της Πράγας και τον απόηχο των διαδηλώσεων στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (στο Ρίο ντε Τζανέιρο) διαπλέκονται αρμονικά με πλάνα από την κάμερα της μητέρας του σκηνοθέτη, που βρέθηκε ως τουρίστρια στην Κίνα τη χρονιά της Πολιτιστικής Επανάστασης. Ένας στοχασμός στη φύση των εικόνων ιστορικού περιεχομένου, ο οποίος γεννά μια σειρά ερωτήσεων: Ποιος, γιατί και πώς τραβά αυτές τις εικόνες; Τι αποκαλύπτει το αρχείο από μόνο του, χωρίς παραπομπές στα ιστορικά συμφραζόμενα; Τι είδους εικόνες δημιουργούνται από τον φόβο, τη χαρά ή την αίσθηση του επείγοντος;