Φατ Κινέ

Η Φατ Κινέ διευθύνει ένα αστραφτερό βενζινάδικο, οδηγεί κομψό αυτοκίνητο, έχει καλοντυμένες φίλες, συντηρεί την «αυτοκρατορική» μητέρα της και τα δυο παιδιά της που θέλουν να σπουδάσουν στην Ευρώπη. Η άνεσή της δεν κατακτήθηκε εύκολα. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το όνειρό της να γίνει δικηγόρος όταν αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο γιατί έμεινε έγκυος από έναν χαρισματικό καθηγητή. Ύστερα ο πατέρας του δεύτερου νόθου παιδιού της την εγκατέλειψε αφού πήρε όλες τις οικονομίες της, ενώ κατέληξε στη φυλακή για απάτες. Τα παιδιά της θέλουν να τη δουν ευτυχισμένη στο πλευρό ενός καλού συζύγου. Στο πάρτι για την απόκτηση του μπακαλορεά τους, εμφανίζονται οι πατέρες τους και διεκδικούν τα γονικά δικαιώματα που είχαν αποποιηθεί. Όμως ο γιος της Κινέ ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς μαζί τους, ανοίγοντας το δρόμο στη μητέρα του να σχετιστεί με τον άνδρα τον οποίο ο ίδιος και η αδελφή του εγκρίνουν.
Πρόγραμμα Προβολών

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.


Σενάριο: Ousmane Sembene
Διεύθυνση φωτογραφίας: Dominique Gentil
Μοντάζ: Kahena Attia Riveil
Ήχος: Alioune M’Bow
Μουσική: Yande Kondou Sene
Ηθοποιοί: Venus Seye (Faat-Kine), Mame Ndumbe Diop (η μητέρα της), Ndiagne Dia (Djip, ο γιος της), Mariame Balde (Aby, η κόρη της), Αwa Sene Sarr (Mada), Tabara Ndiaye (Amy Kasse), Ibrahima Sane (Jean), Ismaila
Παραγωγή: Les Films Domirev
Παραγωγοί: Wongue Mbengue
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Moustapha Ndiaye
Φορμάτ: 35mm Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Σενεγάλη
Έτος Παραγωγής: 2000
Διάρκεια: 120
Επικοινωνία: La Mediatheque des Trois Mondes, FranceT. +33 1 4234 9900F. +33 1 4234 9901cine3mondes@wanadoo.fr

Ουσμάν Σεμπέν

Γεννήθηκε το 1923 και πέθανε το 2007. Είναι σενεγαλέζος συγγραφέας, χρονικογράφος και σκηνοθέτης, γνωστός κυρίως για τα ιστορικoπολιτικά έργα του που κάνουν έντονο κοινωνικό σχολιασμό. Στη δεκαετία του ’60 ανέπτυξε ενδιαφέρον για τον κινηματογράφο και πήγε στο Ινστιτούτο Γκόρκι της Μόσχας να σπουδάσει κινηματογραφική παραγωγή. Η ταινία του «Η μαύρη τού... » αποτέλεσε την πρώτη ταινία παραγωγής αφρικανού σκηνοθέτη και κέρδισε το Βραβείο Ζαν Βιγκό στις Κάννες το 1966. Συχνά χρησιμοποιεί τα διηγήματά του ως βάση για τα σενάρια των ταινιών του. Κατά τη διάρκεια της πορείας του ως σκηνοθέτης έλαβε πολλά διεθνή βραβεία και οι ταινίες του υπήρξαν ιδιαίτερα δημοφιλείς στην Αφρική.

Φιλμογραφία

1963 Borom Sarret/Μπορόμ Σαρέτ (μμ)
1963 L’Empire Songhai/Η αυτοκρατορία Σονγκχάι (μμ ντοκ.)
1964 Niaye (μμ)
1966 La Noire de.../Η μαύρη τού...
1968 Mandabi/Το έμβασμα
1969 (Traumatisme de la femme face a la) polygamie/
(Το τραύμα της γυναίκας όταν αντιμετωπίζει την) πολυγαμία (ντοκ.)
1969 Probleme de l’emploi ή Les Derives du chomage/
Προβλήματα ανεργίας (ντοκ.)
1970 Tauw/Τάου (μμ)
1971 Emitai/Εμιτάι
1972 Jeux Olympiques de Munich/Ολυμπιακοί Αγώνες του Μονάχου (ντοκ.)
1974 Xala/Η κατάρα
1976 Ceddo/Tσέντο
1988 Camp de Thiaroye/Το στρατόπεδο Τσιαρόι
1992 Guelwaar/Γκελουάρ
1999 L’heroisme au quotidian/Ο ηρωισμός της καθημερινότητας (μμ)
2000 Faat Kine/Φατ Κινέ
2004 Moolaade/Μολαντέ