Ένας ετοιμοθάνατος συγγραφέας θυμάται το παρελθόν του, ανακαλώντας στη μνήμη του ολόκληρη τη ζωή του. Ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία και φτάνοντας μέχρι το ‒αβέβαιο‒ παρόν του, ταξιδεύει νοερά στις εικόνες, στα γεγονότα και στα πρόσωπα που τον σημάδεψαν: τη μητέρα του, τον πόλεμο, τις μικρές λεπτομέρειες της προσωπικής του διαδρομής και τα μεγάλα συμβάντα που διηγούνται την πρόσφατη ιστορία ολόκληρου του ρωσικού έθνους αλλά και όλη τη σύγχρονη ιστορία. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ισπανικός Εμφύλιος και η Χιροσίμα, μεταξύ άλλων, μπλέκονται με τα όνειρά του, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του όπως αντανακλώνται στον καθρέφτη της μνήμης.
Ο καθρέφτης
Zerkalo
                            
                            
                        
                    | 
                                             Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες.  | 
                                    
- Σκηνοθεσία: Αντρέι Ταρκόφσκι
 - Σενάριο: Aleksandr Misharin, Arseniy Tarkovskiy, Andrei Tarkovsky
 - Διεύθυνση φωτογραφίας: Georgi Rerberg
 - Μοντάζ: Lyudmila Feyginova
 - Ήχος: Semyon Litvinov
 - Μουσική: Eduard Artemyev
 - Ηθοποιοί: Margarita Terekhova, Oleg Yankovskiy, Filipp Yankovskiy
 - Παραγωγή: Mosfilm
 - Παραγωγοί: Erik Waisberg
 - Κοστούμια: Nelli Fomina
 - Σχεδιασμός παραγωγής: Nikolay Dvigubskiy
 - Μακιγιάζ: Vera Rudina
 - Φορμάτ: DCP
 - Χρώμα: Έ
 - Χώρα Παραγωγής: ΕΣΣΔ
 - Διάρκεια: 107'
 - Επικοινωνία: FSUE Mosfilm Cinema
 
Andrei Tarkovsky
Ο Αντρέι Ταρκόφσκι θεωρείται ευρέως ένας από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες, τόσο στον ρωσικό όσο και στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Οι ταινίες του διερευνούν πνευματικά και μεταφυσικά θέματα και διακρίνονται για τον αργό ρυθμό τους, τις ονειρικές οπτικές εικόνες και την ενασχόληση με τη φύση και τη μνήμη. Ο Ταρκόφσκι σκηνοθέτησε τα πέντε πρώτα του έργα στη Σοβιετική Ένωση: Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν (1962), Αντρέι Ρουμπλιόφ (1966), Σολάρις (1972), Ο καθρέφτης (1975) και Στάλκερ (1979). Μετά από τη πολυετή σύγκρουσή τους με τους κρατικούς κινηματογραφικούς φορείς, ο Ταρκόφσκι έφυγε από τη χώρα το 1979 και έκανε τις δύο τελευταίες του ταινίες στο εξωτερικό – η Νοσταλγία (1983) και Η θυσία (1986) γυρίστηκαν στην Ιταλία και τη Σουηδία αντίστοιχα. Το 1986 δημοσίευσε το βιβλίο Σμιλεύοντας τον χρόνο. Αργότερα την ίδια χρονιά πέθανε από καρκίνο.
Φιλμογραφία
1962 Ivan’s Childhood 
1966 Andrei Rublev 
1972 Solaris 
1975 Mirror 
1979 Stalker
1986 The Sacrifice