Το βίντεο αυτό άπτεται θεμάτων στοχασμού και πιθανών αισθητικών ερμηνειών του θανάτου. Στο έργο αποτυπώνεται η προσπάθεια του καλλιτέχνη να πλέξει έναν ζωντανό διάλογο με την αναπόδραστη παρουσία του θανάτου. Ο Αντριάν Πάτσι εμπνεύστηκε από ένα αρχαίο έθιμο των Βαλκανίων, το οποίο επιβιώνει ακόμα στο χωριό που γεννήθηκε, κατά το οποίο η πράξη του πένθους των νεκρών συνιστά επάγγελμα με πολύ συγκεκριμένες τελετουργικές αρχές. Το βίντεο περιεργάζεται τη συνύπαρξη της αισθητικής σκέψης με τον θάνατο, ενός πιθανού «ευτυχούς τέλους» και ενός αναπόφευκτα τραγικού. Ο Αντριάν Πάτσι σκηνοθετεί τον δικό του θάνατο και ζητάει από μια γυναίκα να θρηνήσει πάνω από το σώμα του για την περίσταση. Η επαγγελματίας πενθούσα θρηνεί για λίγα λεπτά πάνω από τον ακίνητο καλλιτέχνη, ο οποίος είναι αναγκασμένος να υπομένει τον πόνο του δικού του θανάτου. Όταν η τελετή πλησιάζει προς το τέλος της, η ιστορία αρχίζει εκ νέου και ως εκ θαύματος ερχόμαστε αντιμέτωποι με την επιλογή της ανάστασης. Ο Αντριάν Πάτσι σηκώνεται, ευχαριστεί τον «θρηνητή» του εν μέσω δακρύων και αποχωρεί.
Μοιρολογήτρα
Vajtojca
25ο ΔΦΝΘ: Ελληνική πρεμιέρα
Πρόγραμμα Προβολών
Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες προβολές σε φυσικές αίθουσες. |
- Σκηνοθεσία: Αντριάν Πάτσι
- Παραγωγή: kaufmann repetto
- Φορμάτ: HD
- Χρώμα: Έγχρωμο
- Χώρα Παραγωγής: Αλβανία
- Έτος Παραγωγής: 2002
- Διάρκεια: 10'
- Επικοινωνία: Adrian Paci
Αντριάν Πάτσι
Γεννημένος το 1969 στη Σκόδρα, ο Αντριάν Πάτσι είναι ένας Αλβανός καλλιτέχνης που αυτή την περίοδο ζει και εργάζεται στο Μιλάνο. Φοίτησε στην Ακαδημία των Τεχνών στα Τίρανα της Αλβανίας από το 1987 έως το 1991. Διετέλεσε λέκτορας Ιστορίας Τέχνης και Αισθητικής με βάση τη Σκόδρα από το 1995 έως το 1997, οπότε και εγκατέλειψε την πατρίδα του για το Μιλάνο, διαφεύγοντας έτσι τη βίαιη ένοπλη εξέγερση που συντάραξε την Αλβανία εκείνη τη χρονιά. Η εξορία του Πάτσι κατέχει κεντρική θέση στο έργο του, στο οποίο συχνά καταπιάνεται με θέματα που άπτονται του γεωγραφικού διαχωρισμού, της νοσταλγίας και της μνήμης, κομίζοντας μια γλαφυρή αίσθηση της μεταβλητότητας της ζωής και της τέχνης. Τα έργα του σε βίντεο, τα οποία επαμφοτερίζουν αντλώντας ελεύθερα από την επιτέλεση και τη σωματική τέχνη, εστιάζουν συχνά στην υπαρξιακή διάσταση της καθημερινότητας και περιλαμβάνουν μέλη της οικογένειάς του. Το 1999 ο Πάτσι έγινε ένας από τους πρώτους Αλβανούς καλλιτέχνες που εκπροσώπησαν τη χώρα τους στην Μπιενάλε της Βενετίας. Η πρώτη επίσημη ατομική του έκθεση έλαβε χώρα την επόμενη χρονιά στο MoMA PS1 της Νέας Υόρκης. Από το 2003, διατελεί λέκτορας εικαστικών τεχνών στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Καράρα στο Μπέργκαμο και στο Πανεπιστήμιο IUAV της Βενετίας. Είναι ο ιδρυτής του ART HOUSE στη Σκόδρα της Αλβανίας.
Φιλμογραφία
1997 Albanian stories (μμ)
2000 Believe me I am an artist (μμ)
2002 Piktori (μμ)
2002 Vajtojca (μμ)
2004 Turn on (μμ)
2006 Per Speculum (μμ)
2007 Centro di Permanenza temporanea (μμ)
2010 Electric Blue (μμ)
2011 The Encounter (μμ)
2013 The Column (μμ)
2015 The Guardians (μμ)
2015 Sue proprie mani (μμ)
2017 Rasha (μμ)
2017 Interregnum (μμ)
2017 Di queste luci si servirà la note (μμ)
2019 Broken Words (μμ)
2019 Prova (μμ)
2020 Vedo rosso (μμ)
2021 U’ncuontru (μμ)
2021 The Wanderers (μμ)
2000 Believe me I am an artist (μμ)
2002 Piktori (μμ)
2002 Vajtojca (μμ)
2004 Turn on (μμ)
2006 Per Speculum (μμ)
2007 Centro di Permanenza temporanea (μμ)
2010 Electric Blue (μμ)
2011 The Encounter (μμ)
2013 The Column (μμ)
2015 The Guardians (μμ)
2015 Sue proprie mani (μμ)
2017 Rasha (μμ)
2017 Interregnum (μμ)
2017 Di queste luci si servirà la note (μμ)
2019 Broken Words (μμ)
2019 Prova (μμ)
2020 Vedo rosso (μμ)
2021 U’ncuontru (μμ)
2021 The Wanderers (μμ)
