«Pink Flamingos» του Τζον Γουότερς στην ενότητα Fundamentals Midnight!

FUNDAMENTALS MIDNIGHT

Pink Flamingos (1972) του Τζον Γουότερς

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου // 23:00 // Ολύμπιον

«Μια άσκηση κακού γούστου»: η ατάκα που συνόδευσε την κυκλοφορία της διαβόητης ταινίας του Τζον Γουότερς μάλλον ρίχνει τους τόνους παρά αποδίδει την πραγματικότητα για μία από τις πιο αντισυμβατικές, προκλητικές και εξωφρενικές δημιουργίες στην ιστορία του αμερικανικού (και όχι μόνο) σινεμά. Γυρισμένο με σχεδόν μηδενικό προϋπολογισμό και σε συνθήκες χίπικου κοινοβίου, το Pink Flamingos αμφισβητεί κάθε παγιωμένη σύμβαση καλαισθησίας και καθωσπρεπισμού, μετατρέποντας τη θέαση μιας κινηματογραφικής ταινίας σε αληθινή πρόκληση. Το Pink Flamingos θα προβληθεί την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου (23:00), στο Ολύμπιον, στο πλαίσιο της ενότητας Fundamentals Midnight του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Το Pink Flamingos, εναρκτήριο σκέλος της διάσημης Trash Trilogy (ακολούθησαν οι ταινίες Female Trouble [1974] και Desperate Living [1977]), μετέτρεψε την drag queen Ντιβάιν σε σύμβολο της εναλλακτικής κουλτούρας και χάρισε δικαίως στον Τζον Γουότερς το προσωνύμιο «ο Πάπας του τρας». Πάνω απ’ όλα, το σπουδαιότερο γαλόνι που κοσμεί το Pink Flamingos είναι η θαρραλέα του απόπειρα να κατεδαφίσει τον ορίζοντα προσδοκιών του κοινού για το τι θεωρείται φυσιολογικό και αποδεκτό στο σύμπαν μιας ταινίας. Προβάλλοντας χωρίς περιστροφές σχεδόν καθετί που αντιμετωπίζεται ως απαγορευμένο, χυδαίο, αποκρουστικό και γκροτέσκο από την κοινωνική ηθική, το Pink Flamingos εξαπολύει μετωπική επίθεση στις έννοιες της ευπρέπειας, της υγιεινής και της αισθητικής, ωθώντας την κινηματογραφική εικόνα στις πιο ακραίες τιμές της. Σταδιακά, και αφότου ξεπεράσει κανείς το αρχικό σοκ της έκπληξης, ξεπροβάλλει το βαθύτερο νόημα της ταινίας: μια σαρδόνια ειρωνεία για τις νευρώσεις του σύγχρονου ανθρώπου, την αφόρητη ομοιομορφία της μαζικής κουλτούρας και τα απατηλά πρότυπα ομορφιάς.

Ο Τζον Γουότερς άντλησε έμπνευση από τα μεγαλύτερα ονόματα της underground κινηματογραφικής σκηνής της Νέας Υόρκης, όπως τον Σταν Μπράκατζ και τον Κένεθ Άνγκερ, ενώ αξιοσημείωτη είναι και η ιδιαίτερη χρωματική παλέτα της ταινίας, η οποία μεταδίδει την αίσθηση ενός ξεπλυμένου technicolor, απόλυτα συμβατού με το συνολικό της ύφος. Έχοντας αναγνωριστεί ως ένα από τα πιο εμβληματικά και αντιπροσωπευτικά έργα που μας χάρισε η λεγόμενη abject art («τέχνη της αθλιότητας»), το Pink Flamingos κέρδισε σχεδόν αυτόματα μόνιμη θέση στο καλτ πάνθεον του σινεμά και αναγορεύτηκε σε σήμα κατατεθέν των μεταμεσονύκτιων προβολών (με αφετηρία το Elgin Theater της Νέας Υόρκης), παρέα με το The Rocky Horror Picture Show.

Ολύμπιον // Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου // 23:00

Τιμή εισιτηρίου: 6 ευρώ

Εισιτήρια: https://www.more.com/cinema/pink-flamingos/

Pink Flamingos

(ΗΠΑ, 1972)

Σκηνοθεσία-σενάριο: Τζον Γουότερς / John Waters. Με τους: Divine, David Lochary, Mary Vivian Pearce, Mink Stole, Danny Mills, Edith Massey. Γλώσσα: Αγγλικά. Έγχρωμη, 93΄.

Στην πρώτη ταινία της θρυλικής Trash Trilogy του Τζον Γουότερς, η Ντιβάιν είναι έτοιμη να πολεμήσει και να εκδικηθεί με κάθε τρόπο το ζευγάρι που προσπαθεί να της πάρει τον τίτλο του πιο βρόμικου ανθρώπου στον κόσμο. Μία σειρά από όλο και πιο ειδεχθείς σκηνές που περιέχουν -μεταξύ άλλων- φόνο, κανιβαλισμό, αιμομιξία, ευνουχισμό, κοπρολαγνεία, επιδειξιμανία, έφεραν πολλές φορές τον Γουότερς στο εδώλιο κατηγορούμενο για ασέβεια και αισχρότητα με τον ίδιο να δηλώνει πάντα ένοχος. Η ταινία βρήκε τελικά το φανατικό της κοινό στις μεταμεσονύχτιες προβολές στο θρυλικό Elgin Theater και έχει αναγορευτεί στο πέρασμα του χρόνου ως ένα από τα καλτ ορόσημα στην ιστορία του σινεμά. Μια ταινία-επίθεση στις αισθήσεις που, όπως υποστηρίζει και ο ίδιος ο Γουότερς, γίνεται ακόμη πιο αποκρουστική και απωθητική όσο περνούν τα χρόνια.

Δείτε το τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=HduQIus4c4Q