7 κριτικοί προτείνουν 7 ταινίες

Που και που μια ματιά προς τα πίσω δε βλάπτει. Όχι επειδή ένα Μουσείο έστω και Κινηματογράφου έχει υποχρέωση να κοιτάζει προς τα εκεί. Απλώς, το σινεμά διαθέτει από τη φύση του το προνόμιο να συντηρεί το παρελθόν ακμαίο. Η πράξη της δημιουργίας, τα ζωντανά πρόσωπα των ηθοποιών, η ένταση των σχέσεων, η γεωμετρία του χώρου, όλα αυτά, ξαναπαίρνουν μπρος κάθε φορά που η μηχανή αρχίζει να ξετυλίγει το σελιλόιντ. Μια γέννηση και ένας μικρός θάνατος με το κλασικό ¨END¨. Ταυτόχρονα, ένα καινούργιο παρόν, μια νέα θέαση του ίδιου, θεωρητικά, φιλμ κάθε φορά.

            Όταν οι ταινίες έχουν συλλεχθεί κομμάτι – κομμάτι και συνθέτουν ένα θαυμαστό ψηφιδωτό, με θραύσματα από παντού της γης, απ’ όλες τις τεχνοτροπίες και τις αισθητικές, τότε η επαναθεώρηση, η νέα ζωή, αποκτά ένα χαρακτήρα σχεδόν ολοκληρωμένου οργανισμού. Για τη γέννα κλήθηκαν επτά κριτικοί κινηματογράφου, επίσης ¨απλωμένοι¨ σε ηλικίες και αντιλήψεις, εκπροσωπώντας τρεις γενιές.  Κοινό τους στοιχείο ο τόπος κινηματογραφικού ανδρώματος και δράσης : Θεσσαλονίκη. Τότε που ο πυρήνας έλξης των ηλεκτρονίων ονομαζόταν ¨Οθόνη¨ ή ¨Κινηματογραφικά τετράδια¨ , αργότερα τα δωρεάν διανεμόμενα φύλλα , οι εφημερίδες ¨Μακεδονία¨, ¨Θεσσαλονίκη¨, ¨Αγγελιοφόρος¨ .

Απ’ όλα τούτα τα έντυπα πήγασε γάργαρος κινηματογραφικός λόγος και σύστοιχη παιδεία για την έβδομη τέχνη.

Ένα Μουσείο Κινηματογράφου όφειλε να σέβεται το παρελθόν και ιδίως της πόλης όπου εδρεύει – για να μπορεί και αυτό να αποκτά παιδευτική δυνατότητα στο  παρόν. Επτά ταινίες , επτά μικρά σχόλια , ένα μικρό σχολείο.  

                                                                               Βασίλης Κεχαγιάς

                                                                               Διευθυντής Μ.Κ.Θ.