Την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον σουηδό σκηνοθέτη Ρούμπεν Έστλουντ είχαν την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017, νέοι επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου που συμμετέχουν στη δράση Thessaloniki Locarno Industry Academy International της Αγοράς του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ο σκηνοθέτης, ο οποίος βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο φετινό Φεστιβάλ Καννών για την νέα του ταινία Το τετράγωνο, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη με αφορμή τη ρετροσπεκτίβα που φιλοξενεί η φετινή διοργάνωση στο έργο του.   

Μετά την περσινή επιτυχημένη πρεμιέρα του, το Thessaloniki Locarno Industry Academy International στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο -μια συνεργασία του ΦΚΘ με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο- επιστρέφει στην Αγορά του 58^ου ΦΚΘ (6-11 Νοεμβρίου 2017). Το Thessaloniki Locarno Industry Academy International είναι μια εκπαιδευτική πλατφόρμα που έχει ως στόχο να βοηθήσει τους νέους επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου να επεκτείνουν τις επαγγελματικές εμπειρίες και διασυνδέσεις τους στους τομείς των διεθνών πωλήσεων, του μάρκετινγκ, της διανομής, της παρουσίασης και του προγραμματισμού. Στο παρελθόν, το Locarno Industry Academy International έχει ήδη πραγματοποιηθεί με επιτυχία στο Μεξικό, στη Βραζιλία και στη Νέα Υόρκη.

Στην κουβέντα, την οποία συντόνισε η Vanja Kaludjercic, Regional Project Manager του Locarno Industry Academy International, ο Ρούμπεν Έστλουντ επεσήμανε πολλές φορές ότι είναι πολύ σημαντικό για έναν δημιουργό να λαμβάνει feedback και να αφουγκράζεται τις γενικότερες αντιδράσεις πάνω στην ιδέα ή την κινηματογραφική του σύλληψη. «Όμως στο τέλος, κάποιος πρέπει να πάρει την ευθύνη του πρότζεκτ. Κάποιος πρέπει να αποφασίσει ποιες ιδέες θα μπούνε τελικά στην ταινία και ποιες όχι», τόνισε χαρακτηριστικά. 

Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της συζήτησης ήταν αυτό των συμβιβασμών, σκηνοθετικών και μη, κατά τη διάρκεια της δημιουργίας μιας κινηματογραφικής ταινίας. «Δεν νομίζω ότι συμβιβάστηκα ποτέ μου, ούτε δέχτηκα ποτέ πίεση από κάποια εταιρία διανομής» σημείωσε ο Ρούμπεν Έστλουντ, υπογραμμίζοντας ότι κάθε κρίκος της μεγάλης αλυσίδας της κινηματογραφικής βιομηχανίας έχει το δικό του σημαντικό ρόλο. Στάθηκε επίσης στη μεγάλη διαφορά μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, όσον αφορά στην παραγωγική αλλά και μετα-παραγωγική διαδικασία ενός φιλμ. Μιλώντας για ζητήματα κρατικών επιχορηγήσεων παρατήρησε ότι στην Ευρώπη κανένας δεν σου ζητά να φτιάξεις μια ταινία, να έχεις μια πρωτόλεια ιδέα. Πρέπει ο σκηνοθέτης να βρει έναν τρόπο να πλησιάσει τις εταιρίες ή να αποσπάσει κρατικά χρήματα για το θέμα που θέλει να κινηματογραφήσει.

Αναφερόμενος σε μια από τις παλιότερες ταινίες του, το Play (2011) και το χαρακτηρισμένο ως αμφιλεγόμενο θέμα του, ο Έστλουντ υποστήριξε ότι η πραγματική ιστορία στην οποία βασίστηκε η ταινία (και αφορά συμμορίες ανηλίκων στο Γκέτεμποργκ οι οποίες ληστεύουν κυρίως άλλους ανήλικους σε εμπορικά κέντρα της πόλης) εγείρει αντιπαράθεση από μόνη της, χωρίς ιδιαίτερη σκηνοθετική συμβολή. «Πάντως, μόλις αποκτήσεις μια γενική ιδέα για μια ταινία, το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να πείσεις αμέσως κάποιον άλλο γιατί αυτή η ιδέα είναι τελικά ενδιαφέρουσα. Αυτός είναι ο βασικός κανόνας. Και αυτό ίσως να είναι ένα μεγάλο πρόβλημα με τη βιομηχανία του σινεμά στην Ευρώπη. Εδώ, οι περισσότεροι κάνουν αιτήσεις για χρήματα, αντί να προσπαθήσουν να προωθήσουν τις ιδέες τους για τις ταινίες που θέλουν να γυρίσουν. Στην Αμερική, πάλι, είναι όλα θέμα επιβίωσης. Είσαι εκεί έξω, στο δρόμο. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η σύγκριση των δύο συστημάτων, τα οποία έχουν πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα», επισήμανε ο σκηνοθέτης. Πάνω σε αυτό, ο ίδιος εστίασε στη διαφορετική καλλιτεχνική προσέγγιση των ταινιών στις δύο ηπείρους, χαρακτηρίζοντας την Αμερική πιο συμβατική και παραδοσιακή τόσο στη φόρμα, όσο και στο περιεχόμενο των φιλμ, ενώ στη Ευρώπη, όπως είπε, ακόμη και οι εταιρίες παραγωγής λειτουργούν διαφορετικά. «Οι διανομείς στην Ευρώπη είναι γενικά ασφαλείς. Έχουν ήδη λάβει κρατικά χρήματα για τη διανομή μιας ταινίας και δεν μοιάζουν να ενδιαφέρονται όσο στην Αμερική. Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει παντού και πάντοτε», εξήγησε.  

Μιλώντας για ζητήματα διαφήμισης και προώθησης των ταινιών του, ο σκηνοθέτης επισήμανε ότι αυτό που κάνει ο ίδιος είναι να ταξιδεύει πολύ και να δίνει πολλές συνεντεύξεις. «Αυτή είναι μια πολύ παραδοσιακή εικόνα ενός κινηματογραφιστή που πρέπει να αγωνίζεται για το έργο του. Δεν είναι κακό αυτό, απλά πάρα πολύ χρονοβόρο» σημείωσε χαρακτηριστικά. Ο ίδιος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον τρόπο με τον οποίο συνεχώς προσπαθεί να «ξεγελάσει» τα μέσα ενημέρωσης, κάνοντας λόγο για το βίντεο που ο ίδιος γύρισε και δημοσίευσε πριν κάποια χρόνια, το οποίο τον έδειχνε να γίνεται έξαλλος ακούγοντας ότι η ταινία του Ανωτέρα βία δεν κατάφερε να είναι μέσα στη λίστα με τις υποψηφιότητες για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2014. «Πρέπει να μπορείς να παίζεις με τις συμβάσεις του συστήματος, να γίνεσαι ευρηματικός για να μπορείς να εκμεταλλευτείς το σύστημα προς όφελός σου», υπογράμμισε σχετικά.

Σχετικά με την αναγνώριση του έργου του σκηνοθέτη, ο παραγωγός και σταθερός συνεργάτης του, Erik Hemmendorff, που έδωσε επίσης το παρών στην συζήτηση, σημείωσε ότι αντιθέτως με τη γενική πεποίθηση, οι ταινίες του Ρούμπεν Έστλουντ έτυχαν θερμής υποδοχής στη χώρα του. Ωστόσο, ο κίνδυνος της αποτυχίας είναι πάντα υπαρκτός. «Έχουμε τη δική μας εταιρία παραγωγής και βάζουμε εμείς τα χρήματα. Άρα παίρνουμε διαρκώς και το μεγαλύτερο ρίσκο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από κάποιον άλλο να δράσει για εμάς. Πρέπει να εφευρίσκουμε συνεχώς λύσεις στα προβλήματά μας» τόνισε ο παραγωγός. 

Από την πλευρά του, ο Ρούμπεν Έστλουντ επέμεινε πολύ στην ανάγκη οι κινηματογραφιστές να μπορούν να διαμορφώνουν ένα ευρύ δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ τους αλλά και με άλλους επαγγελματίες της κινηματογραφικής βιομηχανίας, έτσι ώστε όχι μόνο να εμπνέονται από νέες ιδέες, αλλά και να έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν και οι ίδιοι τις προτάσεις και τις γνώμες τους. «Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να διατηρείς καλές σχέσεις» επισήμανε. «Βγαίνοντας από τη σχολή κινηματογράφου νομίζεις ότι το παν είναι ένα καλό σενάριο. Ένα στιβαρό σενάριο θα μπορέσει να γίνει σίγουρα ταινία. Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι. Η ποιότητα ενός κινηματογραφικού προϊόντος βασίζεται προφανώς στην ενέργεια που βάζεις σε αυτό. Το οικονομικό κομμάτι όμως στηρίζεται κυρίως σε ένα κοινωνικό πλαίσιο που δεν μπορείς να αποφύγεις», πρόσθεσε ο ίδιος.

Για τη σχέση του με το κοινό, ο σουηδός σκηνοθέτης υποστήριξε ότι σε γενικές γραμμές οι αντιδράσεις των θεατών στις ταινίες του είναι περίπου οι ίδιες παντού, εξαιρουμένων κάποιων μικρών πολιτισμικών διαφορών. «Δεν καταφέρνουν να με εκπλήξουν εύκολα οι θεατές» πρόσθεσε, αφήνοντας ως εξαίρεση την Πολωνία, στην οποία οι ταινίες του πήγαν ανέλπιστα καλά εμπορικά και χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση. Ο ίδιος μίλησε επίσης και για άλλα ενδιαφέροντα θέματα που αφορούν στη ζωή του, τον τρόπο με τον οποίο εμπνεύστηκε την τελευταία του ταινία Το τετράγωνο, αλλά και τα μελλοντικά του κινηματογραφικά σχέδια, θεματικές που ανέπτυξε και στην ιδιαίτερα  ενδιαφέρουσα συζήτηση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017 στο πλαίσιο του φετινού φεστιβάλ.

Να σημειωθεί ότι οι νέοι και ανερχόμενοι εκπρόσωποι πωλήσεων, διανομείς και ειδικοί των νέων μέσων που συμμετέχουν στο φετινό Thessaloniki Locarno Industry Academy International είναι οι Maximilien Dejoie (Just a Moment, Λιθουανία), Anjali Mandalia (Thunderbird Releasing, Ηνωμένο Βασίλειο), Ivan Mihalic (Everything Works, Κροατία), István Mráz (Mozinet, Ουγγαρία), Joanna De Sousa (Outsider Films, Πορτογαλία), Isabella Weber (Europa Distribution, Ιταλία) και Χριστίνα Λιάπη (Heretic Outreach, Ελλάδα).

Χορηγός του Thessaloniki Locarno Industry Academy International είναι η εταιρεία παραγωγής Faliro House.

Με αφορμή την προβολή των τριών ταινιών που διαγωνίζονται φέτος για το Βραβείο LUX, που απονέμει κάθε χρόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017, στην Αποθήκη Γ΄, στο πλαίσιο του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Οι τρεις υποψήφιες ταινίες για το βραβείο LUX που παρουσιάζονται στη φετινή διοργάνωση είναι οι εξής: 120 χτύποι το λεπτό του Ρομπέν Καμπιγιό (Γαλλία), που κυκλοφόρησε ήδη στις ελληνικές αίθουσες, Το αίμα των Σάμι της Αμάντα Κερνέλ (Σουηδία-Δανία-Νορβηγία), το οποίο τιμήθηκε στο περσινό 57^ο ΦΚΘ με το βραβείο «Ανθρώπινες Αξίες» της Βουλής των Ελλήνων, και Γουέστερν της Βαλέσκα Γκρίζενμπαχ (Γερμανία-Βουλγαρία-Ηνωμένο Βασίλειο) που προβάλλεται σε πρεμιέρα στο φετινό φεστιβάλ. Η απονομή του βραβείου LUX θα γίνει την προσεχή Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο.

Τον συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε ο Γιώργος Κρασσακόπουλος, υπεύθυνος προγράμματος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και μέλος της επιτροπής επιλογής των υποψήφιων ταινιών για το βραβείο LUX, ο οποίος καλωσόρισε στο πάνελ της συνέντευξης Τύπου τον Λεωνίδα Αντωνακόπουλο, επικεφαλής του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα.

Ο Γιώργος Κρασσακόπουλος υπογράμμισε αρχικά πως είναι η έκτη χρονιά που το Φεστιβάλ φιλοξενεί τις τρεις φιναλίστ ταινίες του βραβείου LUX, ενός θεσμού που κλείνει 11 χρόνια ζωής. Στη συνέχεια, ο κ. Αντωνακόπουλος, αναφέρθηκε στη συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε αυτή την προσπάθεια διάδοσης και μεταλαμπάδευσης του ποιοτικού ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Ο ίδιος προσέθεσε πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επωμίζεται το κόστος του υποτιτλισμού των τριών φιναλίστ ταινιών και στις 24 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσφέροντας τη δυνατότητα στους κατοίκους της κάθε χώρας της ΕΕ να παρακολουθήσουν τις συγκεκριμένες ταινίες στη γλώσσα τους. «Ο θεσμός αυτός ξεπερνά τα στενά καλλιτεχνικά όρια και καθρεφτίζει την πολυπολιτισμικότητα, που αποτελεί το αληθινό υπόστρωμα της Ευρώπης και της ΕΕ. Όλες οι ταινίες που διαγωνίζονται, και όχι μόνο αυτές που εισέρχονται στην τελική τριάδα, αντικατοπτρίζουν τις ευρωπαϊκές αξίες, όπως αυτές αποτυπώνονται στις έννοιες της αλληλεγγύης, της ανεκτικότητας, της ελευθερίας της έκφρασης και της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας αυτών των αξιών», συμπλήρωσε ο κ. Αντωνακόπουλος.

Αμέσως μετά, ο κ. Κρασσακόπουλος εξήγησε τη διαδικασία επιλογής των φιναλίστ ταινιών, κατά την οποία μία επιτροπή 21 ατόμων από διάφορους τομείς του κινηματογράφου -παραγωγοί, προγραμματιστές, κριτικοί, σκηνοθέτες- επιλέγουν από μια μεγάλη λίστα τις ταινίες, καταλήγουν αρχικά σε δέκα εξ αυτών, και έπειτα σε τρεις, οι οποίες διεκδικούν και το Βραβείο LUX. Η τελική επιλογή, πάντως, δεν προκύπτει από την αρχική επιτροπή, αλλά από την ψήφο των Ευρωβουλευτών, οι οποίοι παρακολουθούν τις τρεις αυτές ταινίες και λειτουργούν ως οι τελικοί κριτές. «Προσπαθούμε να βρούμε μία χρυσή τομή ανάμεσα στο περιεχόμενο και στην καλλιτεχνική αξία, ούτως ώστε κάθε ταινία που επιλέγεται αφενός να καταπιάνεται με ένα θέμα που απασχολεί την Ευρώπη του σήμερα, αφετέρου να ανταποκρίνεται σε υψηλά καλλιτεχνικά στάνταρ», προσέθεσε σχετικά.

Με τη σειρά του, στη συνέχεια ο Λεωνίδας Αντωνακόπουλος επισήμανε: «Η σχέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τον κινηματογράφο αποτελεί πλέον μία διαδικασία πλήρως ενσωματωμένη στο οργανωτικό ημερολόγιο της ΕΕ. Η απήχηση του θεσμού των βραβείων LUX εντός του Κοινοβουλίου είναι, χρόνο με τον χρόνο, όλο και πιο θερμή, και η συμμετοχή των Ευρωβουλευτών είναι ολοένα πιο αθρόα. Οφείλω, επίσης, να πω ότι το έργο που παράγει η Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως άλλωστε και το πρόγραμμα Creative Europe, το οποίο εκπονεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στα άμεσα πλάνα μας είναι η ανάπτυξη συνεργασιών με ακόμη περισσότερους φορείς, ώστε να υπάρξουν περισσότερες πλατφόρμες διάδρασης και διασποράς του ποιοτικού κινηματογράφου και στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ», κατέληξε σχετικά.

Η αυλαία του 13^ου Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads, το οποίο εντάσσεται στην Αγορά του ΦΚΘ, άνοιξε την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017 στην Αποθήκη Γ’, στο πλαίσιο του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ελίζ Ζαλαντό, καλωσόρισε τους συμμετέχοντες λέγοντας: «Σας ευχόμαστε να χαρείτε την διοργάνωση. Η ομάδα της Αγοράς έκανε εκπληκτική δουλειά και θα την εκτιμήσετε. Θα χαρούμε να σας δούμε και την επόμενες μέρες στους χώρους του Φεστιβάλ». 

Αμέσως μετά, το λόγο πήρε η υπεύθυνη της Αγοράς, Γιάννα Σαρρή, που ευχαρίστησε τους χορηγούς και τους συνεργάτες του τμήματος, υπογραμμίζοντας: «Η Αγορά μεγαλώνει και εξελίσσεται, παραμένοντας σημαντικό δημιουργικό κομμάτι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης».

Στις προηγούμενες εκδόσεις του, το Crossroads συμπεριέλαβε κινηματογραφικά σχέδια από σκηνοθέτες όπως οι Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, Πέννυ Παναγιωτοπούλου, Κωνσταντίνος Γιάνναρης, Αλέξης Αλεξίου, Άγγελος Φραντζής, Μιχάλης Κωνσταντάτος, Deniz Gamze Erguven, Annemarie Jacir, Radu Jude, Zeki Demirkubuz, Amos Gitai και Florin Serban, μεταξύ άλλων.

Φέτος, η κριτική επιτροπή του Crossroads αποτελείται από τους: Dominique Welinski (παραγωγός, – DW, Γαλλία), Teresa Hoefert De Turegano, (Funding Advisor - Medienboard Berlin-Brandenburg, Γερμανία) και Κωνσταντίνος Κοντοβράκης (παραγωγός - Heretic, Ελλάδα).

Το τμήμα Crossroads της Αγοράς, με επικεφαλής την Marie-Pierre Macia, επιλέγει κινηματογραφικά σχέδια με βάση την ποιότητα του σεναρίου, τη δημιουργική ομάδα και την πιθανότητα παραγωγής τους. Στόχος του, να υποστηρίξει παραγωγούς ταινιών μεγάλου μήκους που σχετίζονται με την Κεντρική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο.

Φέτος, στο Crossroads συμμετέχουν τα ακόλουθα projects:

1. 200 Meters, Σκηνοθεσία: Ameen Nayfeh, Παραγωγή: May Odeh – Odeh Films, Παλαιστίνη
2. Avanos, Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Χαραμής, Παραγωγή: Κώστας Μπαλιώτης – 2D2R, Ελλάδα
3. Fishers of Men, Σκηνοθεσία: Alex Camilleri, Παραγωγή: Oliver Mallia – Pellikola, Μάλτα
4. Fronteira, Σκηνοθεσία: Nuno Baltazar, Παραγωγή: Leonel Vieira - Stopline Films, Πορτογαλία - σε συνεργασία με το CINEMED
5. Girl without Clothes (Κορίτσι χωρίς ρούχα), Σκηνοθεσία: Γιάννης Κορρές, Παραγωγή: Αλέξης Πηλός - Zero-Zero Productions, Ελλάδα
6. Margherita, Σκηνοθεσία: Valentina Carnelutti, Παραγωγή: Marco Alessi - Dugong Films & Valentina Carnelutti - Fiore Leone Produzioni, Ιταλία
7. Other People, Σκηνοθεσία: Meedo Taha, Παραγωγή: Wesam Nassar – ESHMAWI, Meedo Taha – drawFILM, Λίβανος
8. Protected Species, Σκηνοθεσία: Hristo Simeonov, Παραγωγή: Katya Trichkova - Contrast Films, Βουλγαρία - σε συνεργασία με το Sofia Meetings
9. Rainbows Don’t Last Long, Σκηνοθεσία: Mayye Zayed, Παραγωγή: Halina Dyrschka – Ambrosia Film, Mayye Zayed – Rufy’s Films, Γερμανία–Αίγυπτος
10. The Rooftops of Fez, Σκηνοθεσία: Abdelhai Laraki, Παραγωγή: Caroline Locardi - A2L Production, Μαρόκο
11. Un Peu De Chaos Inexplicable (Ένα μικρό ανεξήγητο χάος): Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Γιώργος Γκικαπέππας – Film Society, Ελλάδα
12. We Kiss in Dark Nightclubs and I Explain (Φιλιόμαστε σε σκοτεινές δισκοθήκες και σου εξηγώ), Σκηνοθεσία: Δάφνη Χαιρετάκη, Παραγωγή: Jasmina Sijercic - Bocalupo Films, Συμπαραγωγή: Γιώργος Τσούργιαννης – Horsefly Production, Γαλλία-Ελλάδα
13. Zuhal, Σκηνοθεσία: Nazlı Elif Durlu, Παραγωγή: Anna Maria Aslanoğlu - istos film, Τουρκία - σε συνεργασία με το MFI Script 2 Film Workshop

Στο πλαίσιο της Αγοράς, οι παραγωγοί αυτών των κινηματογραφικών σχεδίων θα έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν και να συζητήσουν τα σχέδιά τους με συμπαραγωγούς, διανομείς, εκπροσώπους εταιριών πωλήσεων (sales agents) και ειδικούς κορυφαίων τομέων παραγωγής.

Το Crossroads συνεργάζεται με:

• Την ελληνική εταιρίαpost-production 2|35 Inc, η οποία προσφέρει το βραβείο συμπαραγωγής (εικόνα και ήχο) στο βραβευμένο κινηματογραφικό σχέδιο.
• ΤοCNC (Centre National du Cinema et de l’ image animee), το οποίο προσφέρει 000 ευρώ για την ανάπτυξη του σεναρίου σε ένα κινηματογραφικό σχέδιο.
• Την ελληνική εταιρείαMuSou, που προσφέρει στη βραβευμένη ταινία τη δυνατότητα σύνθεσης και παραγωγής πρωτότυπης μουσικής, ανεύρεση και διασφάλιση πνευματικών και δισκογραφικών δικαιωμάτων εμπορικής μουσικής, καθώς και υπηρεσίες δημιουργίας και επεξεργασίας ήχου.
• ΤοProducer’s Network του Φεστιβάλ των Καννών, το οποίο χορηγεί διαπίστευση στον βραβευμένο παραγωγό, προκειμένου να συμμετάσχει στο προσεχές Producer’s Network 
• ΤοSofia Meetings του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σόφιας, το οποίο επιλέγει ένα κινηματογραφικό σχέδιο που θα παρουσιαστεί στην προσεχή διοργάνωση, τον Μάρτιο του 2018.
• ΤοMediterranean Film Institute Script 2 Film Workshops, που χορηγεί μια υποτροφία σε ένα κινηματογραφικό σχέδιο.
• Τηγαλλική συμβουλευτική εταιρία Initiative Film, η οποία προσφέρει τις υπηρεσίες της σε ένα κινηματογραφικό σχέδιο.
• ToCinemed, το οποίο θα επιλέξει τουλάχιστον ένα ελληνικό κινηματογραφικό σχέδιο για το Development Grant που διοργανώνει ετησίως.
• Στην 58^η διοργάνωση θα απονεμηθεί και το νέο βραβείο Heretic Asterisk* το οποίο θα προσφέρει υπηρεσίες Packaging, Development Strategy, International Financing Strategy, Project Marketing Strategy και Distribution Strategy.

Η Αγορά, στην οποία εντάσσεται το Crossroads, αποτελεί το αναπτυξιακό κομμάτι του Φεστιβάλ, το οποίο συγκεντρώνει ένα διεθνές δίκτυο επαγγελματιών και προσφέρει το χώρο, αλλά και τις συνθήκες για συναντήσεις, συζητήσεις και επαγγελματικές συμφωνίες σε μια ανεπίσημη, φιλόξενη και επαγγελματική ατμόσφαιρα. Η Αγορά του ΦΚΘ υποστηρίζεται από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Creative Europe του MEDIA.

Να σημειωθεί ότι τα βραβεία της Αγοράς του ΦΚΘ θα απονεμηθούν την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017, στις 22:00 στην Αποθήκη Γ’.

Μια απολαυστική και διαφωτιστική συζήτηση με τον σουηδό σκηνοθέτη Ρούμπεν Έστλουντ, επίτιμο καλεσμένο του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό του φεστιβάλ, την Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. Η φετινή διοργάνωση φιλοξενεί ρετροσπεκτίβα στο έργο του δημιουργού, ο οποίος βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο φετινό Φεστιβάλ Καννών για την νέα του ταινία Το τετράγωνο.

Η ισπανική ταινία Το αόρατο χέρι του Νταβίδ Μακιάν, μία αλληγορία για την εργασιακή επισφάλεια στις σύγχρονες κοινωνίες, τις πιεστικές συνθήκες και τις σχέσεις ανταγωνισμού στο εργασιακό περιβάλλον, προβλήθηκε  τη Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017, στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα, στο πλαίσιο του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η ταινία εντάσσεται στο αφιέρωμα «Αόρατα χέρια» του 58^ου ΦΚΘ, δανείζοντας μάλιστα τον τίτλο της σε αυτό. Το αφιέρωμα προσεγγίζει το φαινόμενο της ανεργίας μέσα από διαφορετικές οπτικές, παρουσιάζοντας πέντε ταινίες που προβάλλονται σε πρεμιέρα στην Ελλάδα, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό (απαιτείται η έκδοση μηδενικού εισιτηρίου) 

Η ταινία Το αόρατο χέρι εκτυλίσσεται σε μια αποθήκη σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Εκεί, έντεκα εργαζόμενοι από διαφορετικούς τομείς εκτελούν διάφορα καθήκοντα: ένας χτίστης χτίζει έναν τοίχο κι αργότερα τον κατεδαφίζει, ένα κορίτσι τοποθετεί εξαρτήματα σε μια γραμμή συναρμολόγησης χωρίς να γνωρίζει τι ακριβώς κατασκευάζει, ένα αγόρι  μετακινεί κουτιά από ένα μέρος σε άλλο, ένας μηχανικός επισκευάζει ένα αυτοκίνητο. Στο μεταξύ ένα ακροατήριο παρακολουθεί στο σκοτάδι όλη αυτή τη διαδικασία. Πρόκειται για έργο τέχνης, πραγματικότητα ή ένα ψυχολογικό πείραμα; 

Την προβολή ακολούθησε διαδικασία ερωτήσεων και απαντήσεων, κατά την οποία ο Ισπανός σκηνοθέτης συνομίλησε με τους θεατές.

Σχετικά με την πηγή της έμπνευσής του, ο Νταβίδ Μακιάν εξήγησε ότι η ταινία βασίστηκε στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ισπανού συγγραφέα Isaac Rosa. «Όλα όσα εκτυλίσσονται  στο φιλμ δεν είναι καθαρή μυθοπλασία», διευκρίνισε. «Υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία με γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή μου όσο και στις ζωές πολλών γνωστών μου ανθρώπων. Κι έτσι συνδύασα τα γεγονότα αυτά με το μυθιστόρημα για να φτάσω στο τελικό σενάριο».

Πρόκειται για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ισπανού σκηνοθέτη, ο οποίος είχε γυρίσει στο παρελθόν αρκετές ταινίες μικρού μήκους. Αποτέλεσε ένα συνεταιριστικό και αυτοδιαχειριζόμενο πρότζεκτ, που επιδίωξε να βρει εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με το παραδοσιακό μοντέλο παραγωγής. «Δημιουργήσαμε μία κοοπερατίβα, μία συνεργατική παραγωγή», εξήγησε ο Νταβίδ Μακιάν και πρόσθεσε: «Δεν είχαμε πόρους για να κάνουμε τα γυρίσματα που να προέρχονται από την τηλεόραση ή από διαφημίσεις. Μοιράστηκα τις πιο σημαντικές επιλογές και αποφάσεις με τουλάχιστον 50 άτομα, ηθοποιούς και τεχνικούς του συνεργείου. Γυρίσαμε το φιλμ με ελάχιστα χρήματα. Ήδη έχει προβληθεί στην Ισπανία, σε φεστιβάλ όπως αυτό της Σεβίλλης και γνώρισε θετική ανταπόκριση. Εδώ στη Θεσσαλονίκη, εκπρόσωποι εργαζομένων στο Λιμάνι μου ζήτησαν να προβάλουν την ταινία στο συνδικάτο τους. Ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον, συνδέεται με την ταινία».

Σε ερώτηση θεατή για το αν η ταινία είναι απαισιόδοξη σε σχέση με τη δυνατότητα των εργαζόμενων να αντιδράσουν στους πιεστικούς όρους εργασίας, ο σκηνοθέτης απάντησε: «Τα προβλήματα προκύπτουν όταν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους και να πάρουν αποφάσεις από κοινού. Ίσως λόγω της ανεργίας γενικότερα να φοβόμαστε να αντιδράσουμε, αναγκαζόμαστε να κάνουμε δουλειές που δεν θέλουμε, διστάζουμε να πούμε όχι. Εντέλει πιστεύω ότι αυτή η ταινία πάει πακέτο με την πραγματική ζωή. Είμαστε οργισμένοι, ανικανοποίητοι, αλλά πρέπει να δουλέψουμε. Δυστυχώς ο κόσμος υπό συνθήκες πίεσης και φόβου κάνει λάθη, ψηφίζει για παράδειγμα Τραμπ και Λεπέν, όπως λάθη κάνει και το κοινό που παρακολουθεί τους εργαζόμενους στην ταινία».

Αναφερόμενος στον τίτλο της ταινίας, ο Νταβίδ Μακιάν εξήγησε ότι είναι αλληγορικός κι έχει διπλό νόημα: «Από τη μια καταδεικνύει την απουσία λόγου που έφερε τους ανθρώπους σε αυτό το περιβάλλον εργασίας κι από την άλλη οι εργαζόμενοι καταλήγουν να γίνονται αόρατοι οι ίδιοι, χάνουν την αξιοπρέπειά τους, δεν χαίρουν εκτίμησης στην κοινωνία». 

Σε ερώτηση για το αν η ταινία έχει φεμινιστικά στοιχεία, καθώς η απόπειρα των εργαζόμενων να αντιδράσουν ξεκινά από τις γυναίκες της ομάδας, ο ισπανός σκηνοθέτης είπε ότι πράγματι ήθελε να δώσει ένα φεμινιστικό τόνο. «Παρόμοιες πράξεις εξέγερσης σε άλλα φιλμ γίνονται από άντρες. Εμείς θέλαμε να διαφοροποιηθούμε», εξήγησε. 

Όλοι οι χώροι προβολής του αφιερώματος «Αόρατα Χέρια» είναι προσβάσιμοι σε άτομα με αναπηρία.

Το αφιέρωμα «Αόρατα χέρια» υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους. Πρόκειται ουσιαστικά για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που ασχολείται με την εκπαίδευση και την απασχόληση. Μερικοί από τους στόχους της προσπάθειας αφορούν:

• Στην ανάπτυξη και αξιοποίηση των ικανοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας,
• Στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης, της Δια Βίου Μάθησης, της ευαισθητοποίησης για την περιβαλλοντική εκπαίδευση,
• Στη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και
• Στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής ένταξης ευάλωτων κοινωνικά ομάδων (ΕΚΟ) 

Το κινηματογραφικό αφιέρωμα «Αόρατα χέρια» πραγματοποιείται στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τα 60 χρόνια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.

Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που το συγκεκριμένο πρόγραμμα ΕΣΠΑ χρηματοδοτεί αφιέρωμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η επιφάνεια των πραγμάτων της Νάνσυς Μπινιαδάκη

«Για τα κορίτσια που μεγάλωσαν στην τσιμεντένια Αθήνα του 1980, που ονειρεύονταν υπόγεια αρχαία ποτάμια και ερωτεύονταν σκοτεινούς ήρωες, για εκείνα έγινε αυτή η ταινία».

Ιερόσυλοι της Μάρσας Μακρή

«Στο δικό μου “σινεμά” η κινηματογραφική θεατρικότητα υπογραμμίζεται από μουσική εικαστικότητα κι υψηλό βάθος πεδίων, σε συνεχή αναζήτηση μια νέας (;) υπερβατικής αφήγησης».

Grain του Σεμίχ Καπλάνογλου

«Οι άνθρωποι συνεχίζουμε να χτίζουμε νέα και απαραβίαστα σύνορα. Τα κατασκευάζουμε στο όνομα της ασφάλειας παρότι, χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούμε, αυτό που κάνουμε είναι να χτίζουμε φυλακές για εμάς του ίδιους».   

Καθοδήγηση ζωής Α.Ε. της Ruth Mader

«Η ελευθερία του ανθρώπου πνέει τα λοίσθια, σε ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει κάθετι συνηθισμένο και θεωρούμενο ως φυσιολογικό στην εποχή μας».

To αόρατο χέρι του David Macian

«"Arbeit macht frei" είχαν πει παλιά οι Ναζί και σήμερα πολλοί άνθρωποι μοιάζουν να το πιστεύουν...».

Τσάρλεστον του Andrei Cretulescu

«Εκείνη η λεπτή γραμμή που χωρίζει δράμα και γέλιο είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις την αγάπη και το πένθος. Να γελάς και να κλαις, να κλαις και να γελάς, όπως είπε και ο Λέοναρντ Κοέν».

Τρίτη 7/11/2017, διάφοροι χώροι του Φεστιβάλ

Το σινεμά συναντά το θέατρο και αντίστροφα, μέσα από πέντε αναπάντεχες θεατρικές παρεμβάσεις από ηθοποιούς του ΚΘΒΕ που θα πραγματοποιηθούν στους χώρους του Φεστιβάλ (13:00 Αποθήκη Γ’ & χώροι της Αγοράς, 15:00 Γυάλινο Βοχ πλ. Αριστοτέλους, 17:45 φουαγιέ Ολύμπιον, 19:00 Αποθήκη Γ’ και 22:20 Αποθήκη Δ΄- εξωτ. χώροι).

Τη σκηνοθετική επιμέλεια του δρώμενου υπογράφει ο Χρήστος Παπαδημητρίου και συμμετέχουν οι Χρήστος Παπαδημητρίου, Θάνος Φερετζέλης, Μομώ Βλάχου, Δημήτρης Μορφακίδης, Χρύσα Τουμανίδου, Ορέστης Χαλκιάς, Αίγλη Κατσίκη και στο ακορντεόν ο Περικλής Σιούντας. Ενδυματολογική-εικαστική επιμέλεια: Μαρία Καβαλιώτη.

Συνέντευξη Τύπου του σκηνοθέτη Αλέξανδρου Αβρανά πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017, στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, με αφορμή την προβολή της νέας ταινίας του Love me Not στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τον λόγο πήρε αρχικά ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο οποίος καλωσόρισε θερμά τον Αλέξανδρο Αβρανά, σημειώνοντας πως η προβολή του Love me Not στο Ολύμπιον το βράδυ του Σαββάτου πυροδότησε μία έκρηξη συναισθημάτων και συζητήσεων από τους θεατές.