Ο Γρηγόρης Γρηγορίου, σκηνοθέτης του Πικρού ψωμιού, της πρώτης νεορεαλιστικής ελληνικής ταινίας, ανήκει στην ηρωική γενιά των πρωτεργατών του ελληνικού κινηματογράφου, που σε χρόνια δύσκολα και μέσα σε απερίγραπτες δυσκολίες, άνοιξαν το δρόμο. Γράφει στον πρόλογο του βιβλίου ο Μιχάλης Δημόπουλος: «Η δημιουργική ελευθερία και αυτονομία είναι ίσως, σήμερα, αυτονόητο στοιχείο της κινηματογραφικής κουλτούρας. Σε άλλες εποχές, αυτό το αυτονόητο δεν ίσχυε, και το Πικρό ψωμί, πριν θεωρηθεί ταινία προδρομική του ελληνικού κοινωνικού κινηματογράφου, αντιμετώπισε τη μικρόνοια και τους διωγμούς των κατασταλτικών μηχανισμών». Τη δημιουργική πορεία και το έργο ζωής αυτού του ανθρωπιστή σκηνοθέτη - πιονιέρου σκιαγραφεί η παρούσα έκδοση με κείμενα και συνεντεύξεις του ιδίου, μελέτες ελλήνων κριτικών, σχόλια, μαρτυρίες και καταθέσεις φίλων και συναδέλφων του, ενώ ακολουθεί κριτικά σχολιασμένη η πλήρης φιλμογραφία του: 30 ταινίες από το 1949 μέχρι το 1971.
