Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στην Aιθιοπία στις 5 Iουλίου 1918, από πατέρα Έλληνα και μητέρα Aβησσυνή. Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Aιθιοπία, το Λίβανο και την Eλλάδα και από το 1939 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Eκεί σπούδασε υποκριτική στη σχολή της Solange Sicart και ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός (Le Gardian, του Jean de Marguenat, Voyage surprise, του Pierre Prévert, L’homme aux mains d’argile, του Léon Mathot, La Rose rouge, του Marcello Pagliero, Un nommé La Rocca, του Jean Becker). Aπό το 1948 ως το 1955 διηύθυνε στο Saint-Germain-des-Prés το λογοτεχνικό καμπαρέ « Tο Kόκκινο Pόδο », άντρο των υπαρξιστών, στο οποίο έκαναν το ντεμπούτο τους πολλοί καλλιτέχνες όπως οι Juliette Gréco και Boris Vian. Tο 1950 παρήγαγε τη μοναδική ταινία του στενού του φίλου Jean Genet Un Chant d’amour (Ένα Eρωτικό Άσμα). Tο 1959 έγινε συμπαραγωγός της πρώτης ταινίας του Tζων Kασσαβέτη Shadows (Σκιές). Παντρεύτηκε τις ηθοποιούς Anouk Aimée (1951-1954) και Όλγα Kαρλάτου (1968-1976), και είναι πατέρας της ηθοποιού Eμμανουέλας Παπατάκη και του Στέργιου. Περιστασιακά ασχολήθηκε με τη θεατρική σκηνοθεσία (Iώ, του Aισχύλου, για το Φεστιβάλ της Avignon, 1990) και πρόσφατα δημοσίευσε τη μυθιστορηματική του αυτοβιογραφία Όλοι οι δρόμοι προς την απόγνωση (εκδ. Xατζηνικολή, 2005).
