Οι δυο πατρίδες της Γιασμίν

Όταν οι γονείς της Γιασμίν αποφασίζουν να μετακομίσουν με όλη την οικογένειά τους στην πατρίδα του μπαμπά της, τη Σομαλιλάνδη, εκείνη έρχεται αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη αλλαγή στη ζωή της. Πρέπει να αποχαιρετήσει τις γνώριμες παιδικές χαρές στα φινλανδικά προάστια, καθώς και την καλύτερή της φίλη, τη Μαριάμ. Όταν φτάνει στο νέο της σπίτι, νιώθει τις αλλαγές σαν χιονοστιβάδα: οι δρόμοι δεν είναι ασφαλτοστρωμένοι, οι άνθρωποι μιλούν τόσο δυνατά που ακούγεται σαν να μαλώνουν, δεν υπάρχουν παιδικές χαρές, οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν μαχαιροπίρουνα για να φάνε, καμήλες τριγυρνούν στους δρόμους της πόλης. Όταν όμως ξεπερνά το αρχικό πολιτισμικό της σοκ, η Γιασμίν αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει στην πραγματικότητα κάτι οικείο εδώ. Κανείς δεν την κοιτάζει περίεργα για τη διαφορετικότητά της, όπως συνέβαινε στη Φινλανδία. Ίσως το να έχεις δύο σπίτια δεν είναι τόσο κακό τελικά;