Πέτρινα χρόνια

Η 18χρονη Ελένη κι ο 22χρονος Μπάμπης γνωρίζονται κι ερωτεύονται στη Θεσσαλία, το 1954. Ο Μπάμπης θα συλληφθεί και θα φυλακισθεί ως μέλος του (παράνομου τότε) ΚΚΕ. Η Ελένη, που επίσης καταζητείται, καταφεύγει στην Αθήνα όπου θα ζήσει, στην παρανομία, μέχρι το 1966. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς ο Μπάμπης αποφυλακίζεται και ολοκληρώνουν για πρώτη φορά τον έρωτά τους. Το 1967 η Ελένη θα φυλακισθεί από την δικτατορία. Στις φυλακές Αβέρωφ θα γεννήσει και θα μεγαλώσει τον καρπό του έρωτά της με τον Μπάμπη και θα είναι ο γιος της εκείνος που θα την παντρέψει με τον πατέρα του μέσα στις φυλακές! Τα βάσανά τους θα τελειώσουν το 1974, με την μεταπολίτευση…

Με τα Πέτρινα χρόνια ο Π. Βούλγαρης ανατέμνει την εμπειρία της φυλακής μέσα από την αφήγηση της πραγματικής ιστορίας της σχέσης ενός ζευγαριού που λόγω των διώξεων και της φυλακής έζησε μαζί «70 ώρες σε 14 χρόνια», όπως κάποια στιγμή μονολογεί η ηρωίδα της ταινίας. Η φυλακή είναι αλληγορία για το ασφυκτικό κλίμα της καταστολής και των απαγορεύσεων της μετεμφυλιακής Ελλάδας, όπου παρανομία-φυλακή-αποφυλάκιση εξομοιώνονται. Παράλληλα αποτυπώνει, από τη σκοπιά μιας γυναίκας, χωρίς μελοδραματισμό ή διάθεση ηρωοποίησης τη μοναχικότητα και τη σκληρότητα της δοκιμασίας των χιλιάδων ανθρώπων που φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν. Η ταινία δεν αφορά τον εμφύλιο πόλεμο αλλά τις συνέπειές του.