Στο δειλινό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, λίγο προτού φανερωθεί το τέρας του ναζισμού, ο Φριτς Λανγκ (που εγκατέλειψε τη Γερμανία δύο χρόνια μετά, αρνούμενος την πρόταση του Γιόζεφ Γκέμπελς να γίνει ο επίσημος σκηνοθέτης του καθεστώτος) παραδίδει την πρώτη του ομιλούσα ταινία, σε μια επίδειξη σκηνοθετικής και εκφραστικής μαεστρίας, η οποία συνδυάζει τις διδαχές του Γερμανικού Εξπρεσιονισμού με θαυμαστές καινοτομίες για την εποχή. Η πρώτη ταινία στην ιστορία του σινεμά με το εύρημα του serial killer είναι μια καταβύθιση σε έναν κόσμο παρακμής και αποσύνθεσης, μια περιδίνηση στα πιο επώδυνα και ανεξερεύνητα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής. Ο Πέτερ Λόρε, μια από τις σπουδαιότερες φιγούρες στην ιστορία του γερμανικού σινεμά, υποδύεται ένα ανδρόγυνο αρχέτυπο της παρέκκλισης: ένας τρομαγμένος και τρομακτικός κλόουν που αναρωτιέται κι ο ίδιος αν είναι τέρας ή άνθρωπος.
