Ένα ξεχωριστό masterclass για την τέχνη της ενδυματολογίας στον κινηματογράφο, με τίτλο «Ντύνοντας την Ιστορία: Η τέχνη της ενδυματολογίας», έδωσε το Σάββατο 1 Νοεμβρίου η καταξιωμένη ενδυματολόγος Κάθριν Τζορτζ, σταθερή συνεργάτιδα σπουδαίων δημιουργών όπως ο Τζιμ Τζάρμους, ο Μπονγκ Τζουν Χο και η Λιν Ράμσεϊ, στην κατάμεστη αίθουσα Παύλος Ζάννας, στο πλαίσιο του 66ου ΦΚΘ. Η Κάθριν Τζορτζ μοιράστηκε με το κοινό τις εμπειρίες της από την πλούσια διαδρομή της στον κινηματογράφο και στη μόδα, τις συνεργασίες που διαμόρφωσαν την καριέρα της, αλλά και τους τρόπους με τους οποίους το ενδυματολογικό σκέλος μιας ταινίας μετατρέπεται σε εργαλείο αφήγησης, συμβάλλοντας στη δημιουργία ολοκληρωμένων κινηματογραφικών χαρακτήρων.
Τη δημιουργό καλωσόρισε στην αίθουσα η θεωρητικός του κινηματογράφου Γκέλυ Μαδεμλή: «Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που έχουμε σήμερα μαζί μας μια σπουδαία ενδυματολόγο, την Κάθριν Τζορτζ. Οι περισσότεροι έχετε δει την υπέροχη δουλειά της από ταινία σε ταινία, φτάνοντας μέχρι σήμερα και την ταινία Father Mother Sister Brother του Τζιμ Τζάρμους, η οποία σηματοδότησε την έναρξη του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τη γνωρίζουμε φυσικά και από πολλές ακόμη σπουδαίες δουλειές της στο σινεμά και στην τηλεόραση, όπως την τελευταία ταινία του Μπονγκ Τζουν Χο με τίτλο Mickey 17, αλλά και τις τηλεοπτικές σειρές Snowpiercer και The Night Of, για τις οποίες θα συζητήσουμε εκτενώς σήμερα», ανέφερε σχετικά.
Η Κάθριν Τζορτζ πήρε έπειτα τον λόγο, περιγράφοντας τα πρώτα της βήματα στον χώρο της μόδας και του κινηματογράφου, αλλά και τις επιρροές και αναφορές της, οι οποίες δρομολόγησαν την απόφασή της ασχοληθεί με την ενδυματολογία: «Μεγάλωσα στο Μπέλφαστ, όπου τη δεκαετία του ’80 ξεκίνησα να αγοράζω και να μεταποιώ vintage ρούχα –παρόλο που στη μητέρα μου δεν άρεσε η ιδέα να φοράω παλιά ρούχα–, και κάπως έτσι ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για το σχέδιο μόδας. Τα Σάββατα παρακολουθούσα ασπρόμαυρες ταινίες με τη θεία μου, οι οποίες πυροδότησαν την αγάπη μου για τον κινηματογράφο. Θέλησα λοιπόν να συνδυάσω αυτά τα δύο ενδιαφέροντα. Έκανα αιτήσεις σε σχολές μόδας, σπούδασα στο Ντέρμπι της Αγγλίας, δούλεψα για οκτώ χρόνια στη βιομηχανία της μόδας στο Λονδίνο και, αφότου αποφοίτησα, αποφάσισα να μετακομίσω στις ΗΠΑ, όπου ζούσε ο αδερφός μου. Ξεκίνησα να εργάζομαι σε ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού ως freelancer και παράλληλα ως σερβιτόρα για να συγκεντρώσω χρήματα. Κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση μου με την ενδυματολογία στον κινηματογράφο», δήλωσε αρχικά. Αμέσως μετά, έκανε μια σύντομη αναδρομή σε μία από τις πρώτες της δουλειές ως ενδυματολόγος, την ταινία Παράπλευρες απώλειες (2009) του Όρεν Μούβερμαν, στην οποία χρειάστηκε να προχωρήσει σε μεγάλη έρευνα για τις στρατιωτικές στολές, προκειμένου να είναι συμβατές με τον χαρακτήρα που υποδύθηκε ο ηθοποιός Μπεν Φόστερ.
Η Κάθριν Τζορτζ περιέγραψε στη συνέχεια τη δημιουργική διαδικασία με την οποία ξεκινάει η δική της εμπλοκή σε μια κινηματογραφική παραγωγή: «Η δουλειά μου έχει ως σημείο αφετηρίας το σενάριο, το οποίο διαβάζω πάντα δύο φορές: την πρώτη ως μια ιστορία και τη δεύτερη σκεπτόμενη την γκαρνταρόμπα που θα δημιουργήσω κι αναζητώντας εικόνες. Ο δημιουργός συνήθως έχει τις δικές του σημειώσεις, όπως συνέβη για παράδειγμα στην ταινία Father Mother Sister Brother, όπου η παλέτα των χρωμάτων ήταν μέρος της ιστορίας. Επομένως, συνδέω αυτά τα δύο στοιχεία μεταξύ τους, ενώ ορισμένες φορές φτιάχνω και σχέδια – παρόλο που δεν είμαι καλή σε αυτόν τον τομέα. Ακολούθως, επιστρέφω ξανά στον σκηνοθέτη, ο οποίος με ενημερώνει ποια σημεία τού αρέσουν και ποια όχι. Ακολουθούν οι συναντήσεις με τους ηθοποιούς, οι οποίοι συνήθως ενθουσιάζονται όταν συζητάμε για τις σκέψεις που υπάρχουν για τους χαρακτήρες που ενσαρκώνουν, ενώ πολύ συχνά έχουν εξαιρετικές ιδέες για τους ρόλους που υποδύονται. Στη συνέχεια, ξεκινάω να ετοιμάζω την γκαρνταρόμπα και ακολουθεί το στάδιο του fitting. Όταν αυτό στέφεται με επιτυχία, το συναίσθημα είναι ειλικρινά μοναδικό». Επιπλέον, μίλησε και για το πρωταρχικό στάδιο στη διαδικασία της έρευνας: «Πηγαίνω σε βιβλιοθήκες, σε γκαλερί, οπουδήποτε μπορώ να βρω έμπνευση και πηγές αναφοράς. Αν πρόκειται για μια ταινία εποχής ανατρέχω σε πίνακες ζωγραφικής και, φυσικά, στο διαδίκτυο. Συνδέω εικόνες που συλλέγω και ξεκινώ τον σχεδιασμό».
Αναφορικά με την ταινία Father Mother Sister Brother και σε ερώτηση του κοινού σχετικά με τις χρωματικές συνδέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες, η διάσημη ενδυματολόγος ανέφερε πως ο Τζιμ Τζάρμους είχε αρχικά την ιδέα να συνδυάσει το κόκκινο και το ροζ χρώμα, ενώ έπειτα θεώρησε πως το κόκκινο πρέπει να εμφανίζεται σε ολόκληρη την ταινία. Σε εκείνο το σημείο, μίλησε με τα πιο θερμά λόγια για τη συνεργασία της με τον Τζιμ Τζάρμους και την εταιρεία παραγωγής Saint Laurent Productions (YSL): «Η ταινία γυρίστηκε σε συνεργασία με τον Ιβ Σεν Λοράν, ο οποίος έχει πλέον εμπλακεί και στο πεδίο της κινηματογραφικής παραγωγής. Ο Τζιμ με πήρε τηλέφωνο, λέγοντάς μου: “Κάθριν, έχω ένα πρότζεκτ που γυρίζεται στο Δουβλίνο, στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη, αλλά είναι λίγο περίπλοκο, επειδή ο Ιβ Σεν Λοράν θα συνεργαστεί μαζί σου στα κοστούμια. Εμείς ήμασταν στη Νέα Υόρκη και αυτοί στο Παρίσι, οπότε η επιλογή των χρωμάτων μάς πήρε περίπου μία μέρα. Άξιζε όμως τον κόπο γιατί όταν ήρθαν, ήταν απίστευτα όμορφα, μιας και έχουν πρόσβαση στα καλύτερα υλικά. Όταν αρχίσαμε να φτιάχνουμε τα ενδύματα, η ποιότητα της παραγωγής ήταν πραγματικά απίστευτη”». Έπειτα, η κ. Τζορτζ παρουσίασε στο κοινό φωτογραφίες από την επιλογή των κοστουμιών για την ταινία, με εικόνες από πρόσωπα και ρούχα που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τα κοστούμια που φορούν οι ηθοποιοί της ταινίας.
Η Κάθριν Τζορτζ έκανε επίσης ειδική μνεία στις μακροχρόνιες συνεργασίες της με σπουδαίους σκηνοθέτες: «Είναι όπως στη ζωή. Υπάρχουν συνδέσεις μεταξύ των ανθρώπων και αυτός είναι ένας από τους λόγους που αγαπώ αυτή τη δουλειά. Στη διάρκεια ενός πρότζεκτ συνεργάζεσαι στενά με την ομάδα, έρχεσαι κοντά με ανθρώπους σε συγκεκριμένες περιόδους, και πολλές φορές οι σχέσεις που δομούνται συνεχίζονται σε βάθος χρόνου». Ακολούθως, η Κάθριν Τζορτζ ανέλυσε τη μέθοδο με την οποία επιλέγει κοστούμια για διαφορετικά είδη ταινιών, όπως ταινίες επιστημονικής φαντασίας και γουέστερν, φέρνοντας ως παράδειγμα τη δημιουργική διαδικασία που ανέπτυξε στην τηλεοπτική σειρά Snowpiercer και στην ταινία Mickey 17. Παράλληλα, έδειξε στο κοινό σχέδια από το αρχικό στάδιο της έρευνας για τις στολές αστροναυτών και την παράλληλη αναζήτηση εικόνων, χρωμάτων και υφασμάτων, έως την τελική επιλογή των κοστουμιών που αποτύπωναν την αισθητική της εποχής. Όπως σημείωσε, οι φωτογραφίες είναι πάντοτε χρήσιμες γιατί τη βοηθούν να αντιληφθεί τι δεν αρέσει στους σκηνοθέτες, οπότε αντιλαμβάνεται καλύτερα πού πρέπει να εστιάσει.
Σε ερώτηση σχετικά με τον τρόπο που διαλέγει τα πρότζεκτ που αναλαμβάνει, η κ. Τζορτζ απάντησε: «Αποφασίζω διαφορετικά τώρα απ’ ό,τι στο παρελθόν, που ήταν πιο δύσκολα, γιατί τώρα έχω και μια διαδρομή στον χώρο. Πάντα αγαπούσα τις ταινίες, είχα προτίμηση σε κάποιους σκηνοθέτες, όταν όμως έκανα ορισμένες επιλογές αποκλειστικά για οικονομικούς λόγους, έτυχε να βιώσω και άσχημες εμπειρίες, όμως την εποχή εκείνη το είχα ανάγκη. Τώρα αποφασίζω βάσει σκηνοθέτη και σεναρίου, κυρίως όμως με γνώμονα τον σκηνοθέτη. Γι’ αυτό είμαι εδώ, γιατί μου αρέσει ο κινηματογράφος». Κλείνοντας την παρουσίασή της, η κ. Τζορτζ απάντησε σε ερωτήσεις για την ταινία στην οποία δουλεύει αυτή την περίοδο στο Λονδίνο, ένα remake της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας του Ντίκενς σε μια σκοτεινή αφήγηση: «Η έρευνα είναι εκπληκτική. Βλέπω πίνακες ζωγραφικής, εικονογραφήσεις και ανακαλύπτω όλες τις διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας». Σε ερώτηση του κοινού σχετικά με την εποχή που θα ήθελε να διαδραματίζεται η επόμενη ταινία της, απάντησε ότι την ενδιαφέρει ιδιαίτερα η δεκαετία του ’30 και η περίοδος της Μεγάλης Ύφεσης, ολοκληρώνοντας ένα masterclass που συνάρπασε το κοινό.
