Η «Φόνισσα» της Εύας Νάθενα επιστρέφει στο Ολύμπιον

Η πολυβραβευμένη Φόνισσα της Εύας Νάθενα, μετά την πρεμιέρα της στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, επιστρέφει στο Ολύμπιον και μας μεταφέρει στον κόσμο του αριστουργήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ρίχνοντας μια μοντέρνα φεμινιστική ματιά στις διαχρονικές παθογένειες της πατριαρχικής κοινωνίας, στις σχέσεις μεταξύ των γυναικών και στον μικρόκοσμο της οικογένειας .

Πεσμένα φύλλα

Τα Πεσμένα φύλλα είναι μια γλυκιά ιστορία αγάπης, ελπίδας, αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης, βγαλμένη από τον τρυφερό και αντισυμβατικό κόσμο του μεγάλου ουμανιστή του σινεμά, τον Άκι Καουρισμάκι. Μια νύχτα στο Ελσίνκι, δύο μοναχικοί άνθρωποι διασταυρώνονται τυχαία και ανακαλύπτουν τη μαγεία του «μαζί», αναζητώντας τον πρώτο, απόλυτο και μοναδικό έρωτα της ζωής τους. Με ρομαντική διάθεση, αλλά και βαθιά ριζωμένα στην πραγματικότητα, τα Πεσμένα φύλλα σε αγκαλιάζουν σαν μια μαλακή κουβέρτα στη φθινοπωρινή ψύχρα για να σου θυμιζουν την αξία της ανθρωπιάς, της ενσυναίσθησης και το μεγαλείο της απλότητας. Το σινεμά του Άκι Καουρισμάκι, με τα νυχτερινά αστικά τοπία και τις «ξεκούρδιστες» μουσικές, το ιδιόρρυθμο σκανδιναβικό χιούμορ, τον απολαυστικό αυτοσαρκασμό και τους αλλοπρόσαλλους ήρωες που ψάχνουν αμήχανα την ανθρώπινη ζεστασιά και επαφή είναι το ιδανικό παυσίλυπο για κάθε στιγμή που η σκληρή πραγματικότητα μοιάζει ανίκητη.

Φόνισσα

Βασισμένο στο ομώνυμο κλασικό αριστούργημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, η Φόνισσα εκτυλίσσεται σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ελλάδας, γύρω στο 1900. Η ιστορία υφαίνεται γύρω από το κυρίαρχο δίπολο «μάνας-κόρης» και το κυρίαρχο μοτίβο των σχέσεων των γυναικών μεταξύ τους, που επηρεάζουν αρχικά τον μικρόκοσμο της οικογένειας και στη συνέχεια τον μικρόκοσμο της επαρχιακής κοινωνίας. Εκεί, η Χαδούλα, παγιδευμένη στην απόρριψη της ίδιας της μάνας της, αγωνίζεται να επιβιώσει ακολουθώντας τις επιταγές μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Ψυχικά ταπεινωμένη, μέσα στην απαξίωση της ίδιας της υπόστασής της ως γυναίκας, θέλει να ελευθερωθεί όχι μόνο από τους διώκτες της, αλλά από την ίδια της τη μοίρα, εκείνην του ανθρώπου που έχασε τον δρόμο του. Γι’ αυτό, ο θάνατος δεν έρχεται ούτε σαν τιμωρία ούτε σαν εξιλέωση.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Ημερολόγιο



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ...

  • Επικαιρότητα

  • Σας ενδιαφέρει...

Loading
Loading

oxen-waisted