ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΠΟΥ ΛΑΜΠΥΡΙΖΕΙ

Μια παρέα άντρες πηγαίνει για κυνήγι στα δάση της κοιλάδας Γκατινό. Η εκδρομή διαρκεί μια βδομάδα. Η ταινία είναι δομημένη γύρω από δυο έννοιες. Πρώτον, τη γνωστή έμφαση που δίνει ο Περό στην τελετουργία και την απαγγελία ως πράξεις-κλειδιά για τη συλλογική ταυτότητα. Δεύτερον, η συνήθης δυναμική του κυνηγιού διαφοροποιείται με την εισαγωγή στην ομάδα δύο άσχετων: τον Μπουλέ, νεαρό ποιητή που δεν έχει ξαναπάει κυνήγι και που, ως έμπειρος τοξοβόλος, προτιμά το τόξο από το όπλο- και τον Σαγιό, τον οποίο ο Μπουλέ μυεί στην τέχνη της τοξοβολίας. Οι δυο τους αποτελούν το «άλλο» που έρχεται σε αντίθεση με την «κουμπουροφόρα» πλειοψηφία της παρέας. Η ταινία δείχνει το πώς η συμμετοχή σε τελετουργικές δραστηριότητες και η επαναφορά τους στη μνήμη μέσα από τον λόγο και την κίνηση συμβάλλουν στη διατήρηση της ταυτότητας.