Το τελευταίο φθινόπωρο

Αν υπάρχει ένας τόπος από όπου είναι ορατό το χείλος του κόσμου, αυτός βρίσκεται σίγουρα στην Ισλανδία. Στο πιο απομακρυσμένο ακρωτήρι, στο τελικό σύνορο πριν την απεραντοσύνη του αφιλόξενου Αρκτικού Ωκεανού, συναντούμε μια φάρμα. Όπως κάθε φθινόπωρο, παιδιά και εγγόνια επισκέπτονται τον Ούλφαρ και τη γυναίκα του βοηθώντας τους να μαζέψουν τα πρόβατα από τους γύρω λόφους. Ένα αίσθημα απώλειας και πένθους πλανάται στον αέρα, καθώς αυτό θα είναι το τελευταίο φθινόπωρο μιας παράδοσης που βαστά αιώνες. Ο κύκλος του ανθρώπου θα κλείσει, ενώ ο κύκλος της φύσης θα συνεχίσει ατέρμονα, με το ομιχλώδες τοπίο να στέκει ως μοναχικός σιωπηλός μάρτυρας.