VideoDance2007
7o Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Χορού και άλλων Πειραμάτων
Αθήνα: 18-25 Mαΐου
Θεσσαλονίκη: 18-24 Mαΐου
Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη πραγματοποιείται το VideoDance2007, το φεστιβάλ για τη συνάντηση των οπτικοακουστικών μέσων και των παραστατικών τεχνών, που διοργανώνει για 7η χρονιά, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της ετήσιας δραστηριότητάς του. Ταινίες, καλλιτέχνες και σχήματα από όλο τον κόσμο θα φέρουν κοντά στο κοινό Αθήνας και Θεσσαλονίκης καινούριες και πρωτοποριακές ιδέες, projects, παραστάσεις και πειραματισμούς.
Τo VideoDance ξεκίνησε το 2000 ως διεθνές φεστιβάλ ταινιών χορού και είναι πλέον, στην 7η διοργάνωσή του, ένα αναγνωρισμένο φεστιβάλ γύρω από το πείραμα της κίνησης και της κινούμενης εικόνας, στο σταυροδρόμι του κινηματογράφου, των live media και των video-εγκαταστάσεων. Καλλιτεχνική διευθύντρια του VideoDance είναι η Χριστιάνα Γαλανοπούλου.
Στην Αθήνα το VideoDance2007, φιλοξενείται από τις 18 μέχρι τις 20 / 5 στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας 112 και από την Δευτέρα 21 Mαΐου και μέχρι την ολοκλήρωσή του στις 25 του μηνός, στον κινηματογράφο ¶στρον (Λ. Κηφισίας 37, Τέρμα Αμπελοκήπων), ενώ στη Θεσσαλονίκη, το VideoDance2007 πραγματοποιείται μέχρι και τις 24 Mαΐου στις αίθουσες του Ολύμπιον Galaxia Vacation Club.
Οι ενότητες του VideoDance2007 αναλυτικά:
ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ
CLÁUDIA DIAS (Πορτογαλία)
Visita Guiada / Ξενάγηση
Οι πόλεις κρύβουν μυστικά, στα οποία συνήθως οι επισκέπτες δεν έχουν πρόσβαση γι’ αυτό κι αναζητούν έναν ξεναγό για να τους τα αποκαλύψει. Η Cláudia Dias προσφέρεται να μας ξεναγήσει στην πόλη της, τη Λισαβόνα. Ποια όμως απ’ όλες είναι; Αυτή που βλέπουμε στις φωτογραφίες της προβολής, ή αυτή που κατασκευάζει η ίδια πάνω στο δάπεδο με προϊόντα καθημερινής χρήσης που φοράει στο σώμα της εν είδει στολής;
Η Cláudia Dias σπούδασε χορό στη Λισαβόνα. Παρέμεινε για χρόνια μέλος της Companhia de Dança de Lisboa και του Almada Dance Group. Έχει παρουσιάσει οκτώ χορογραφικές δουλειές και δύο σε συνεργασία με τη Maria João Garcia, στο πλαίσιο του πρότζεκτ τους για τον αυτοσχεδιαστικό χορό Intérpretes Procuram Criador. Συνεργάζεται ως ερμηνεύτρια με την ομάδα του João Fiadeiro, ενώ από το 2001 συνεργάζεται και σε επίπεδο παραγωγής με την ομάδα του RE.AL. Με το σόλο One woman show (2003) αναγνωρίστηκε στη διεθνή σκηνή. Η Cláudia Dias ανήκει στη νέα γενιά Πορτογάλων χορογράφων, οι οποίοι αντλώντας έμπνευση και παίρνοντας μαθήματα από παλιότερους χορογράφους (coaching στη Visita Guiada για παράδειγμα έχουν κάνει οι διακεκριμένοι χορογράφοι João Fiadeiro και Olga Mesa) έχουν δημιουργήσει μια νέα σκηνή στον πορτογαλικό χορό. Η ποιητική χρήση της γλώσσας και της εικόνας, καθώς και η ελευθερία στη σκηνική παρουσία του σώματος και η πολυδιάστατη αντίληψη για την περφόρμανς είναι κάποια από τα κύρια χαρακτηριστικά τους.
Η περφόρμανς Visita Guiada θα παρουσιαστεί στην Αθήνα την Τρίτη 22/05, ώρα 22:00.
METTE EDVARDSEN (Nορβηγία)
Private collection / Ιδιωτική συλλογή
Στα όρια ανάμεσα στο χορό και την περφόρμανς, η παράσταση Private collection χαρακτηρίζεται από το σκανδιναβικό, διακριτικό χιούμορ της δημιουργού της. Η Mette Edvardsen εμφανίζεται στη σκηνή μαζί με απλά αντικείμενα, μια καρέκλα, μια γλάστρα, μια σανίδα, ένα μπουκάλι νερό, λίγα ρούχα, όλα μέρος της Ιδιωτικής συλλογής της. Φτιάχνει εικόνες που μιλούν για τη σχέση των ανθρώπων με τα αντικείμενα που τους περιβάλλουν, και για τις γωνίες στις οποίες έχουν την τάση να στριμώχνονται…
Η Νορβηγίδα Mette Edvardsen χορεύει και συνθέτει περφόρμανς στο Βέλγιο τα τελευταία 10 χρόνια. Έχει συνεργαστεί με τους χορογράφους Hans Van den Broeck και Christine de Smedt σε πολλές παραγωγές της κολλεκτίβας Les Ballets C. de la B.. Έχει συμμετάσχει ως περφόρμερ σε δουλειές των Zoo/ Thomas Hauert, Mårten Spångberg, Bock& Vincenci, και άλλων. Έχει δημιουργήσει και ερμηνεύσει δύο έργα με την Lilia Mestre και το πρότζεκτ Sauna in Exile σε συνεργασία με τους Heine R. Avdal, Liv Hanne Haugen and Lawrence Malstaf. Στην προσωπική της δουλειά περιλαμβάνονται τα: Stills (video, 2002), Private collection (2002), Time will show (detail)(2004), Opening (2005+2006), και The way / you move (2006).
Η περφόρμανς Private collection θα παρουσιαστεί στην Αθήνα, την Τετάρτη 23/05, ώρα 22:30, με την υποστήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών της Νορβηγίας και της Βασιλικής Νορβηγικής Πρεσβείας.
HIROAKI UMEDA – S20 (Ιαπωνία)
While going to a condition / Πηγαίνοντας προς μια κατάσταση
Στο Πηγαίνοντας προς μια κατάσταση, με μοναδικό σκηνικό τις εικόνες που προβάλλονται, οι οποίες αποτελούν και τη μόνη πηγή φωτός, ο Hiroaki Umeda συγκεντρώνεται σε εκείνα τα φαινόμενα που, παρά τη θέλησή μας, μεταμορφώνουν το σώμα μας και το περιβάλλον. Ερευνά τη φύση της αμφισημίας μέσω μιας σειράς κινήσεων –κάποτε ρευστών, κάποτε συγκοπτόμενων– που αντιστοιχούν στα επαναληπτικά χτυπήματα των ήχων και των εικόνων. Αυθεντική έκφανση γιαπωνέζικου μινιμαλισμού, η παράσταση είναι μια περφόρμανς και μια συναυλία ηλεκτρονικής μουσικής ταυτόχρονα.
Για τον Hiroaki Umeda, η παρουσία του σώματος αποτελεί βασικό στοιχείο της σύνθεσης. Ο νεαρός χορογράφος και χορευτής διαθέτει ένα εκπληκτικό χειρονομιακό λεξιλόγιο, μια γλώσσα εκρήξεων και λυρισμού, που θυμίζει την ταραχή και το χάος του σημερινού πολιτισμού. Ο Umeda, που γεννήθηκε το 1977, άρχισε με σπουδές φωτογραφίας και ξεκίνησε να χορεύει το 1997. Ειδικεύτηκε στον κλασικό χορό και το Hip-Hop και έλαβε μέρος στα εργαστήρια μετά-butô των Karas. Η ερμηνεία του συχνά θυμίζει τον μαγνητισμό του μοναδικού ερμηνευτή και ιδρυτή των Karas, Saburo Teshigawara. Το 2000 ίδρυσε την ομάδα S20, με την οποία έχει παρουσιάσει τα έργα Untitled, Ni, While going to a condition, την ταινία Montevideoaki βασισμένη σ’ αυτή την περφόρμανς, η οποία παρουσιάστηκε στο πρόγραμμα του VideoDance2005, καθώς και τα Finore, Looming, Quantize, και Duo. Πρόσφατα του έγινε ανάθεση για το έργο Accumulated Layout από το Théâtre national de Chaillot στο Παρίσι.
Η περφόρμανς Πηγαίνοντας προς μια κατάσταση θα παρουσιαστεί στην Αθήνα την Πέμπτη 24/05 ώρα 22:30.
sOLa taKUNI / σΟΛα ταΚΟΥΝΙ (Ελλάδα)
thanxforNOspace / ευχαριστώγιατονΚΑΘΟΛΟΥχώρο
Περνώντας δύο βδομάδες σε ένα συγκεκριμένο χώρο του κτιρίου της Βασιλίσσης Σοφίας, οι σΟΛα ταΚΟΥΝΙ φτιάχνουν ένα «μη-εικονικό-θεατρικό-ηχητικό-δρώμενο-εγκατάσταση» για μια μοναδική φορά, βασισμένο σε έννοιες σχετικές με «μοντέρνα» φαινόμενα του ψηφιακού «πολιτισμού» και σε προσωρινό «αναλογικό» χώρο, καθώς και στις έννοιες της «ταυτότητας» και του «ανθρώπινου δικτύου»... Τα σημάδια που θα αφήσουν πίσω τους θα παραμείνουν στο χώρο σαν εγκατάσταση.
Το δρώμενο-εγκατάσταση ευχαριστώγιατονΚΑΘΟΛΟΥχώρο θα παρουσιαστεί στην Αθήνα το Σάββατο 19/05, ώρα 23:00.
ΌΛΙΑ ΛΥΔΑΚΗ, ΤΕΡΕΖΑ ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΗ ΚΑΙ 12 ΠΕΡΦΟΡΜΕΡΣ (Ελλάδα)
cicha reprise
Το «cicha reprise» είναι μια εξέλιξη ή ανασκευή του video project «cicha», μιας ταινίας που έγινε το 2005 σε συμπαραγωγή με το VideoDance μέσω του project|exchange. Το video project γίνεται performance, ο ήχος ανασκευάζεται, η φόρμα εξελίσσεται.
Το cicha (= ήσυχη στα Πολωνικά) αφηγείται μια εξερεύνηση του τόπου μεταξύ της ύπαρξης και της μη-ύπαρξης, των ορίων της θνητής μας φύσης. Μια διαδρομή μέσα από αυτά τα όρια με το σώμα ως όργανο μεταμόρφωσης, με κίνηση σε υπερβολή, με ένταση.
Η Όλια Λυδάκη είναι χορογράφος και χορεύτρια. Έχει σπουδάσει στην Γαλλία όπου έχει ζήσει κι εργαστεί. Έχει δουλέψει με πολλούς χορογράφους και ανήκει στην μοναδική γυναικεία ομάδα butoh, την Ariadone της Carlotta Ikeda. Η Τερέζα Παπαμιχάλη είναι εικαστικός. Έχει σπουδάσει στην Αθήνα και το Λονδίνο και έχει διδάξει στην Βαρσοβία. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις και φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δουλέψει σε αρκετές περιπτώσεις με χορευτές. Έχουν δουλέψει μαζί σε δύο παραγωγές.
Η περφόρμανς cicha reprise θα παρουσιαστεί στην Αθήνα την Πέμπτη 24/05, στις 21:00.
.............................................................................................................................................................
«ΤΑΙΝΙΕΣ-ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ»
PORT-ROYAL & ANDREA DOJMI
Education and protection of our Children #2
Οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη θα ξεκινήσουν στις 18 Μαΐου στο Ολύμπιον με τη συναυλία των Port-Royal, ενός δημοφιλούς ανεξάρτητου σχήματος από την Ιταλία, με αφορμή την ταινία του Andrea Dojmi Education and protection of our Children #2. Oι Port-Royal και ο Andrea Dojmi θα εμφανιστούν στην Αθήνα, το Σάββατο 19 Μαΐου, στις 23:30, στο Αίθριο του κτιρίου των εκδηλώσεων.
Το Education and protection of our Children #2 είναι ένα ντοκιμαντέρ φτιαγμένο ώστε να είναι μια ζωντανή περφόρμανς, όπου περιπλέκονται τα θέματα της φύσης, της θρησκευτικής εμπειρίας και της ανθρώπινης προόδου. Το υλικό που έχει χρησιμοποιηθεί, ήταν αρχικά γυρισμένο σε Super 8 και 16 mm. Η μουσική είναι φτιαγμένη ειδικά για το πρότζεκτ από τους Port-Royal, με αφετηρία το δίσκο τους Flair και περιλαμβάνει κάποια κομμάτια που δεν έχουν εκδοθεί. Ο Andrea Dojmi και οι Port-royal θα παρουσιάσουν επίσης την 5λεπτη σεκάνς AIM an eagle από το εικαστικό πρότζεκτ The distance to the sun του Andrea Dojmi, την οποία θα συνοδεύει το κομμάτι Attorney very bad από το νέο LP Afraid to dance των Port-royal.
Η ταινία Education and protection of our Children #2 του Andrea Dojmi με συναυλία των Port-royal θα παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη στις 18 Μαΐου, ώρα 22:00, και στην Αθήνα στις 19 Μαΐου, ώρα 23:30.
JOYSTICK, DJS MIUK ΚΑΙ FREON
Los Archivos Mayo & Screeners
Το VideoDance φιλοξενεί δύο πρότζεκτ των κινηματογραφόφιλων Joystick από τη Βαρκελώνη, σε συνεργασία με την ομάδα Opora από τη Θεσσαλονίκη και την ομάδα Κίνε από την Αθήνα.
Πριν από μερικά χρόνια οι Joystick ανέλαβαν να ψηφιοποιήσουν το αρχείο του κολομβιανού Mario Posada. Ο Mario Posada, που η οικογένειά του τον αποκαλεί Mayo, κινηματογραφούσε με πάθος, από το 1945 μέχρι το 1968, τη ζωή τόσο της οικογένειάς του, όσο και της πόλης του, σε φιλμ 16mm. Αφού ψηφιοποίησαν το υλικό επιτόπου, οι Joystick διοργάνωσαν μια προβολή 28 ωρών σε συνέχειες στη Βαρκελώνη, όπου προσκάλεσαν διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες κινηματογραφιστών και σκηνοθέτες να δουν το υλικό και να χρησιμοποιήσουν ό,τι θέλουν από αυτό ως found footage για να φτιάξουν τις δικές τους ταινίες. Το σύνολο των ταινιών που δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα αποτελεί το περιεχόμενο ενός DVD-ROM και μιας τιμητικής έκδοσης για τον Mario Posada. Κάποιες από τις ταινίες αυτές θα προβληθούν πριν από το live των βαρκελωνέζων DJs Miuk και Freon, οι οποίοι, μαζί με εκπροσώπους της ομάδας Opora από τη Θεσσαλονίκη, θα δώσουν συναυλία ηλεκτρονικής μουσικής, προβάλλοντας και ανασυνθέτοντας επιτόπου οπτικό υλικό από το αρχείο Mayo, το οποίο δεν έχει χρησιμοποιηθεί για τις ταινίες του DVD-ROM.
Στο παράλληλο πρότζεκτ Screeners, οι Joystick, οι Κίνε και οι Opora προσκαλούν στην Αθήνα, την Κυριακή 20 Μαΐου, από τις 3 το μεσημέρι και μετά, το κοινό που παθιάζεται με το σελιλόιντ να φέρει μαζί του αρχειακό υλικό σε 16mm και σε 8mm ή Super 8. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να φέρουν παλιές ή καινούργιες οικογενειακές ταινίες, επιτρέποντας σε όσους αρέσει να φτιάχνουν ταινίες με found footage να τις αξιοποιήσουν. Οι Joystick θα εκδώσουν αργότερα σε DVD-ROM τις καλύτερες από αυτές μαζί με τις ταινίες από τις άλλες πόλεις όπου θα πραγματοποιηθεί το πρότζεκτ.
Screeners: Αθήνα, Κυριακή 20/05, ώρα 15:00 - 19:30.
Los archivos Mayo & live: Αθήνα, Δευτέρα 21/05, ώρα 22:30.
Los archivos Mayo & live: Θεσσαλονίκη, Πέμπτη 24/05, ώρα 22:30.
Εγκατάσταση βίντεο Los archivos Mayo: Θεσσαλονίκη, 18-24/05
ZIMMERFREI
Panorama_Athina: Όλη η Αθήνα σε μια πλατεία
Στις ταινίες των Ιταλών ZimmerFrei με το γενικό τίτλο Panorama μια κάμερα γυρνάει γύρω από έναν άξονα σαν ρολόι: ανατολή και δύση στην Piazza del Popolo στη Ρώμη, σε διάφορες πλατείες της Βενετίας και της Μπολόνια. 24 ώρες σε 24 λεπτά. Το πανοραμικό πλάνο 360° συνεχίζει τη στροφή του, με τους ερμηνευτές να κινούνται σε πολύ αργή κίνηση, η οποία έχει επιταχυνθεί 20 φορές. Η ομάδα καλλιτεχνών και ερμηνευτών ZimmerFrei από τη Μπολόνια δραστηριοποιείται στο σταυροδρόμι των εικαστικών και παραστατικών τεχνών. To VideoDance τους προσκαλεί να γυρίσουν ένα Panorama στην Αθήνα. Για τα γυρίσματα, στις 19 και στις 20 Mαΐου, έχουν επιλέξει τα προπύλαια του Πανεπιστημίου και την πλατεία Καραϊσκάκη. Όλοι οι περαστικοί «χωράνε» στην ταινία, ενώ θα συμμετάσχουν και οκτώ Έλληνες περφόρμερ. Η ταινία θα μονταριστεί άμεσα και θα προβληθεί στη λήξη του φεστιβάλ, στις 25 Mαΐου, και ο ήχος θα παράγεται ζωντανά ως συναυλία από τους ZimmerFrei και τους Έλληνες Free Piece of Tape.
Panorama_Athina με τους ZimmerFrei και τους Free Piece of Tape, στην Αθήνα την Πέμπτη 25/05, ώρα 23:00.
GE-SUK YEO
Gang-Gang
Η Κορεάτισσα Ge-Suk Yeo παρουσιάζει σε παγκόσμια πρεμιέρα τη μινιμαλιστική της όπερα Gang-gang, έναν κύκλο τεσσάρων «ηχητικών ποιημάτων» με ηλεκτρο-ακουστικούς ήχους που συνοδεύουν μια ταινία animation βασισμένη στην κορεάτικη καλλιγραφία. Το Gang-gang αντλεί τη χαρούμενη, παιχνιδιάρικη διάθεση και το ρυθμό του από έναν παραδοσιακό κορεάτικο κύκλιο χορό. Όλα τα καρέ του φιλμ είναι μελανογραφίες πάνω σε κορεάτικο χαρτί. Η ίδια η Ge-Suk Yeo θα παίξει ζωντανά τη μουσική του έργου, ένα παράξενο ηχητικό περιβάλλον που ενσωματώνει τη φωνή της Yeo και άλλους επεξεργασμένους ήχους.
Gang-gang, στην Αθήνα την Κυριακή 20/05, ώρα 22:00
Επιπλέον, τα βράδια, στις 23:00, μετά τις προβολές και τις περφόρμανς, θα πραγματοποιούνται συναυλίες με ταυτόχρονη προβολή βίντεο. Η πρεμιέρα θα γίνει με τους GardenBox στις 18/05. Στις 20/05, μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας-μουσικού ποιήματος της Κορεάτισσας Ge-Suk Yeo, θα εμφανιστεί ο Novi_sad, στις 22/05 οι Sancho, στις 23/05 οι Nighshift και στις 24/05 The curators (το νέο σχήμα των The Erasers).
Το πάρτι έναρξης θα ντύσει μουσικά ο DJ Lo-Fi, ενώ το πάρτι λήξης η DJ S.T.M.C.
.............................................................................................................................................................
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Δύο αφιερώματα σε πρωτοπόρους του πειραματικού κινηματογράφου έρχονται να προστεθούν στη σειρά των ανάλογων αφιερωμάτων του VideoDance τα προηγούμενα χρόνια (Maya Deren, Shirley Clarke, Ed Emshwiller).
Αφιέρωμα στην Yvonne Rainer: Η πολιτική σκέψη ενός καθημερινού σώματος
H Yvonne Rainer, χορεύτρια, περφόρμερ, χορογράφος, συγγραφέας και κινηματογραφίστρια, είναι μια από τις προσωπικότητες που σημάδεψαν την καλλιτεχνική αβάντ-γκάρντ κοινότητα της Νέας Υόρκης στις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80. ¶ρχισε να χορογραφεί το 1960. Μαζί με άλλους σημαντικούς περφόρμερ και χορογράφους (Steve Paxton, Lucinda Childs κ.ά) αποτέλεσαν την περίφημη ομάδα της Judson Church, το πρώτο σχήμα χορού που πήρε πολιτική θέση απέναντι στα ζητήματα του καιρού τους, όπως τις διαδηλώσεις για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και τις διεκδικήσεις των φοιτητών στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Συμμετείχε στις αναζητήσεις της ομάδας σχετικά με το πως ο χορός μπορεί να ενσωματώσει στοιχεία της περφόρμανς, όπως είχε κάνει ήδη κι η εικαστική σκηνή. Εξαιρετική περφόρμερ η ίδια, άρχισε γρήγορα να αναζητά τρόπους να συνδυάσει την αγάπη της για την περφόρμανς με την αγάπη της για τον κινηματογράφο. Μετά από 6 ταινίες μικρού μήκους με υλικό από τις παραστάσεις της επεξεργασμένο με κινηματογραφικό τρόπο, την κέρδισε τελικά ο κινηματογράφος. Από τις επτά μεγάλου μήκους ταινίες της πιο γνωστές είναι οι Film about a Woman Who . . . (1976) και Journey from Berlin/1971 (1980). Το VideoDance προβάλλει τις έξι μικρού μήκους ταινίες της (1967-1975) που έχουν και την πιο άμεση σχέση με το χορό και το σώμα.
(Αθήνα, Κυριακή 20/05 ώρα 21:00, Θεσσαλονίκη, Τρίτη 22/05 ώρα 20:00)
Αφιέρωμα στον Teo Hernandez: «Το φιλμ είναι ένα αίνιγμα»
Ο Μεξικανός Téo Hernandez (1939-1992), που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Παρίσι, άφησε πίσω του ένα ογκώδες έργο: πάνω από εκατό ταινίες γυρισμένες κυρίως σε Super 8, καθώς και τριανταένα σημειωματάρια στοχασμών. Πρόκειται για ένα έργο, το οποίο παραμένει ακόμη απροσπέλαστο στο θεατή, καθώς σπάνια προβάλλεται. Ο Téo Hernandez τιμήθηκε πρόσφατα με αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο του στο Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι. Ακολουθώντας την πρακτική του κινηματογραφιστή ως απόλυτου δημιουργού που αναλαμβάνει ολόκληρη τη διαδικασία κατασκευής μίας ταινίας, ο Ηernandez συνθέτει ένα πολυσχιδές κινηματογραφικό έργο. Βασικοί άξονες στο έργο του είναι η χριστιανική παράδοση, η αισθητική του μπαρόκ, το ανδρικό σώμα, η καθημερινότητα ως τελετουργία, η μνήμη και o θάνατος. To 1985, ο Téo Hernandez ξεκινά τη συνεργασία του με τους χορευτές-χορογράφους Catherine Diverrès και Bernardo Montet, ενώ, αργότερα, προς το τέλος της ζωής του, στρέφει το ενδιαφέρον του στην κινηματογράφηση του χορού. Πεθαίνει στο Παρίσι το 1992.
Στο αφιέρωμα θα προβληθούν από κόπιες 16mm η ταινία Nuestra Señora de Paris (1981-1982), μια αισθητική περιπλάνηση στη Notre Dame του Παρισιού και από τις πιο χαρακτηριστικές του ταινίες, καθώς και το, κατά πολλούς αριστούργημά του, Salomé (1976).
Το αφιέρωμα στον Teo Hernandez έχει επιμεληθεί η ομάδα Κίνε.
(Αθήνα, Δευτέρα 21/05, ώρα 21:00, Θεσσαλονίκη, Πέμπτη 24/05, ώρα 19:30)
.............................................................................................................................................................
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΑΙΝΙΩΝ
Στο πρόγραμμα του VideoDance2007 περιλαμβάνονται 108 ταινίες από όλο τον κόσμο (450 συνολικά ταινίες υποβλήθηκαν στο φεστιβάλ). Οι ταινίες θα προβληθούν σε θεματικά προγράμματα:
- Τέλος εποχής: Η πραγματικότητα αναπόδραστη. Παρέχοντας το κεντρικό θέμα του φετινού φεστιβάλ, η ενότητα αυτή συμπεριλαμβάνει ταινίες που αφορούν στα πολιτικά αδιέξοδα της σύγχρονης πραγματικότητας, όπως το Our brief eternity της Καναδικής ομάδας The Holy Body Tatoo, που εκφράζει μέσα από τη δυναμική του σώματος την αίσθηση εγκλωβισμού του σύγχρονου ανθρώπου. Με απανωτές γροθιές στο στομάχι κάνει μια κριτική στις βεβαιότητες του δυτικού πολιτισμού, που αποδεικνύονται απλώς ψευδαισθήσεις.
- Σημάδι σε λευκή επιφάνεια: Αποτελείται από ταινίες νέων δημιουργών που διακρίνονται για το ιδιαίτερο κινηματογραφικό βλέμμα τους. Σ’ αυτές, τόσο η σκηνοθεσία, όσο και η χορογραφία αποτυπώνουν τα χαρακτηριστικά της έκφρασης μιας γενιάς καλλιτεχνών που μόλις κάνει την εμφάνισή της. Ανάμεσά τους, η ταινία If ever so temporary του Βέλγου Frederik Jan Depickere, τη ρωσική ταινία 10 αναπνοές, την Aliss22 από το Βέλγιο, την Insyn της Klara Elenius από τη Δανία και την Ισραηλινο-Ολλανδική συμπαραγωγή Give me a break της Noa Shadur.
- Επέκεινα. Δύο σημαντικοί δημιουργοί καταπιάνονται με το ερώτημα για το «μετά». Το Here-after, η νέα 60λεπτη ταινία του Βέλγου Wim Vandekeybus δίνει μια χορταστική κινηματογραφική εκδοχή της παράστασης Puur. Στη μετα-καταστροφική κοινότητα όπου οι άνθρωποι βασανίζουν ο ένας τον άλλο με το βάρος των αναμνήσεων δεσπόζει η φιγούρα της Ελληνίδας χορεύτριας Λίντας Καπετανέα στο ρόλο της γυναίκας-συμβόλου της μητρότητας. Στο Histόria: Ο Karsten Liske, μέλος της ομάδας της Sasha Waltz από το Βερολίνο οδηγεί τους εκπληκτικούς χορευτές σε ένα χωριό της Πορτογαλίας για να αφηγηθούν το χρονικό της απώλειας μιας νέας γυναίκας.
- Διάλογοι 1: Δημιουργία. Στους Διαλόγους, φέτος, αντιπαραβάλλεται από τη μία, η αυστηρή δομή μιας χορογραφίας του William Forsythe και η λεπτεπίλεπτης σκηνοθεσία της από τον Βέλγο Thierry De Mey, και, από την άλλη, η ελεύθερη γραφή μιας κάμερας στο χέρι από τον Alain Platel και η δραματουργική επεξεργασία των παραστάσεών του βασισμένη στην ενσωμάτωση των βιωμάτων των συνεργατών του, που πολλές φορές δεν έχουν καν παιδεία χορευτή.. Δύο διαφορετικοί τρόποι δουλειάς, δύο κορυφαίοι χορογράφοι του καιρού μας.
Η χορογραφία One flat thing reproduced του William Forsythe για 14 χορευτές και 20 τραπέζια πρωτοπαρουσιάστηκε στη Φραγκφούρτη το 2002. Στην κινηματογραφική της εκδοχή η σκηνοθεσία του Thierry De Mey αποκαλύπτει τις χορογραφικές αρχές του Forsythe, αλλά και τα βλέμματα που ανταλλάσσουν οι χορευτές. Το δίωρο ντοκιμαντέρ Les Ballets de ci de là σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο τον Alain Platel, ιδρυτή της κολεκτίβας Les Ballets C. de la B., η οποία έχει καθορίσει τα δρώμενα του σύγχρονου χορού στο Βέλγιο. Ο Platel ακολουθεί τους συνεργάτες του στις –μακρινές- χώρες καταγωγής τους, αλλά και στις προσωπικές τους στιγμές στο Βέλγιο, και αποκαλύπτει τους κόσμους τους.
- Διάλογοι 2: Τελετουργία. O σερβικής καταγωγής Ούγγρος Joseph Nadj, από τις μορφές που καθόρισαν το σύγχρονο χορό στη Γαλλία, ξεδιπλώνει τελετουργικά το εικαστικό του αυτο-πορτρέτο πάνω σε μια τεράστια μάζα από πηλό μαζί με τον εικαστικό Miquel Barcelό στην ταινία Paso Doble, και ανοίγει διάλογο σχετικά με την τελετουργία με έναν Κροάτη λατόμο που σκαλίζει το βουνό με την αξίνα του και χορεύει πάνω στις πέτρες (Ο λατόμος, του Branko Istvancic).
- Tempus Fugit: Χορογραφία του νεαρού χορογράφου Sidi Larbi Cherkaoui που μέσα σε λίγα χρόνια κατέκτησε την Ευρώπη με τις ανατρεπτικές, πολιτικές και χιουμοριστικές παραστάσεις του. Η ταινία στοχάζεται πάνω στην εικόνα της γυναίκας ως σεξουαλικό σύμβολο, που δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος της καταπιεσμένης και φιμωμένης γυναίκας σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο.
- Νέες ανεξάρτητες πειραματικές ταινίες: Πολλές εκπλήξεις από τα Βαλκάνια, αλλά και από άλλες χώρες, όπως η Μαλαισία, η Κροατία, η Ρωσία και η Βραζιλία. Επίσης, πραγματοποιείται και πρόγραμμα για την εφηβεία, μέσα από τα μάτια εφήβων, ενηλίκων, αλλά και... αιώνιων εφήβων.
- Flicker: Το εφέ του τρεμοσβησίματος των παλιών μηχανών προβολής και η μετεξέλιξή του σε παιχνίδι ρυθμού μέσα από το καταιγιστικό μοντάζ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρώτη 25λεπτη ταινία Se fondre του Βέλγου Antonin De Bemels (σε προηγούμενα VideoDance έχουν παιχτεί μικρότερες ταινίες του), που έχει βραβευτεί πολλές φορές σε διεθνή φεστιβάλ.
- Ξανά από την αρχή και Το είδα στην TV!: Δουλειά νέων δημιουργών, η οποία διακρίνεται από το ιδιαίτερο χιούμορ τους. Πολλές ταινίες σατιρίζουν κυρίως θέματα που έχουν στιγματίσει την αισθητική του δυτικού ανθρώπου, όπως τα reality τηλεπαιχνίδια και οι διαφημίσεις. Ανάμεσά τους, το Dance Royale ταινία του Γιώργου Βαβυλουσάκη, το El fandalio de Narciso της ισπανίδας Marina Hernaez, μια σάτιρα της τηλεορασομανίας και το reality τηλεπαιχνίδι Sport: sweat sponge της Kathleen Hahn.
- Μονόλογοι: Δύο σημαντικές καλλιτέχνιδες δίνουν το στίγμα τους μέσα από δύο ντοκιμαντέρ. Στο Lucinda Childs, η μεγάλη κυρία του Αμερικανικού μινιμαλιστικού χορού αφηγείται το πώς εξελίχθηκε ως καλλιτέχνης και πώς συνέθεσε τις χορογραφίες που την έκαναν διάσημη. Μέλος της Judson Church, μαθήτρια του Cunningham, μούσα του Bob Wilson και του Philip Glasss, ένας αξέχαστος Αινστάιν στο περίφημο Einstein on the beach και μια από τις μεγαλύτερες δασκάλες του σύγχρονου χορού σε Ευρώπη και Αμερική, η ευγενική Lucinda Childs μεταδίδει την ασίγαστη δίψα της για χορό. Το Josephine Baker: A black diva in a white man’s world που εστιάζει στην πολιτική δράση της μεγάλης σταρ του χορού και του τραγουδιού (της Annette von Wangenheim).
- Και όπως πάντα: Mixer, με νέους και πολλά υποσχόμενους δημιουργούς, Best of VideoDance! την τελευταία μέρα και, βέβαια, οι Ελληνικές ταινίες χορού με παρουσίες από Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κύπρο.
.............................................................................................................................................................
project|exchange 2007
Το project|exchange, το πρόγραμμα για την ενίσχυση της παραγωγής ταινιών χορού στην Ελλάδα, πραγματοποίησε φέτος την έκτη έκδοσή του. Συνολικά, κατατέθηκαν 17 προτάσεις για ταινίες, από τις οποίες επιλέχθηκαν οι δύο για συμπαραγωγή με το VideoDance – Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Την κριτική επιτροπή αποτελούσαν οι Δέσποινα Μουζάκη, διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ¶γγελος Φραντζής, σκηνοθέτης, Μάρω Γρηγορίου, χορογράφος, και Χριστιάνα Γαλανοπούλου, καλλιτεχνική διευθύντρια του VideoDance.
Το project|exchange γιορτάζει φέτος τις 12 συμπαραγωγές του με την πρώτη στερεοσκοπική ταινία χορού, το DOWNLOVE των Ευριπίδη Λασκαρίδη και Μάριου-Σέργιου Ηλιάκη, με τους ¶ρη Σερβετάλη και Λίνα Σακκά. Στον virtual κόσμο ενός Video Game, στον κόσμο των menu επιλογών, δύο ανθρώπινες προβολές επιχειρούν να έρθουν πιο κοντά. Αλλά μετά από χρόνια στον «εξομοιωτή ζωής», έχουν ξεχάσει τη συνήθεια του έρωτα και το σάουντρακ της ζωής τους «κολλάει». Η δεύτερη φετινή συμπαραγωγή του project|exchange είναι μια αισθαντική ταινία του χορογράφου Διονύση Τσαφταρίδη με θέμα την απουσία, βασισμένη στο ποίημα του Καβάφη Φωνές.
.............................................................................................................................................................
ΕΚΘΕΣΗ: DECLENCHEUR
Δημήτρης Αληθεινός (Ελλάδα), Coti (Ελλάδα), Mette Edvardsen (Νορηγία), Αλέξανδρος Μιστριώτης (Ελλάδα), Miranda Pennel (Μ.Βρετανία), Κατερίνα Πασχαλίδου (Ελλάδα), ZimmerFrei (Ιταλία)
Επιμέλεια: Χριστιάνα Γαλανοπούλου
Déclencheur (προφέρεται ντεκλανσέρ): Μικρό εξάρτημα των μηχανικών φωτογραφικών μηχανών, που προσαρμόζεται στο κουμπί εκκίνησης της φωτογράφησης, και βοηθά ώστε να βγει σταθερά η φωτογραφία.
Από τη μια η ακίνητη εικόνα, η φωτογραφία. Κι από την άλλη η κινούμενη εικόνα, το στοιχείο του χρόνου, που παράγεται από τη γραμμική παράταξη των ακίνητων φωτογραφιών σε μια συγκεκριμένη συχνότητα. Και τέλος, το παιχνίδι του καλλιτέχνη ανάμεσα στα δυο, η ψευδαίσθηση της ακινησίας, η ψευδαίσθηση της κίνησης, η διαστρέβλωση της έννοιας του γραμμικού χρόνου, το μοντάζ.
Στο Panorama_Venezia το πορτρέτο μιας φανταστικής και πραγματικής πόλης διαγράφεται μέσα από τη διπλή κίνηση της εικόνας. Η ομάδα καλλιτεχνών και ερμηνευτών ZimmerFrei που δραστηριοποιείται στην Ιταλία, στο σταυροδρόμι των εικαστικών και παραστατικών τεχνών, κινηματογραφεί για τη Μπιενάλε της Βενετίας όσα συμβαίνουν σε διάφορες πλατείες της πόλης. Παράξενοι χαρακτήρες κινούνται σε άλλη ταχύτητα από τους περαστικούς. Το πανοραμικό πλάνο 360° συνεχίζει τη στροφή του, ενώ όλοι οι ερμηνευτές κινούνται σε εξαιρετικά αργή κίνηση, η οποία έχει επιταχυνθεί 20 φορές. Οι ZimmerFrei είναι προσκεκλημένοι από το VideoDance να πραγματοποιήσουν ένα παρόμοιο έργο στην Αθήνα, το οποίο θα προβληθεί στη λήξη του φεστιβάλ. Στο έργο του Αλέξανδρου Μιστριώτη ΣΙΝΕΜΑΣ, η ιστορία μιας σκηνής της καθημερινότητας γράφεται στο χρόνο, ενώ η εικόνα παραμένει ακίνητη. Ο Αλέξανδρος Μιστριώτης είναι σκηνοθέτης και φωτογράφος. Η Νορβηγίδα Mette Edvardsen, στο έργο της Stills, θέτει ερωτήματα γύρω από το πώς αντιλαμβανόμαστε το χρόνο κινηματογραφώντας ανθρώπους, των οποίων κάνει ομαδικά πορτρέτα σαν να τους φωτογράφιζε. Η Βρετανή Miranda Pennel, διακεκριμένη χορογράφος και σκηνοθέτης, με το You made me love you προτείνει ένα πορτρέτο που αλλάζει διαρκώς, καθώς τριάντα έφηβοι προσπαθούν να καταλάβουν το ήδη κινούμενο κάδρο. Η εικαστικός Κατερίνα Πασχαλίδου με το έργο της Drops/ Σταγόνες προτείνει ένα παιχνίδι με μια συγκεκριμένη εικόνα που σιγά-σιγά, με την επίδραση του χρόνου και της διαχείρισής του από την ίδια, γίνεται ένα αφηρημένο animation. Τον πενταφωνικό ήχο της εγκατάστασης-βίντεο έχει επεξεργαστεί ο Στέλιος Εφεντάκης (S_fx), μέλος των GardenBox που θα ανοίξουν με τη συναυλία τους το φεστιβάλ στις 18 Mαΐου. Ο Coti, γνωστός από τη σκηνή της ηλεκτρονικής μουσικής, παρουσιάζει μια διαδραστική εγκατάσταση, όπου η παρουσία του θεατή διαμορφώνει την εικόνα που βλέπει, αλλά και το ηχητικό τοπίο. Τέλος, ο Δημήτρης Αληθεινός, καταξιωμένος εικαστικός καλλιτέχνης που έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, τιμά το VideoDance με την συμμετοχή τους στην έκθεση déclencheur, την ίδια στιγμή που σε κάποιο άλλο σημείο της πόλης παρουσιάζει ατομική έκθεση.. Στο έργο του Αληθεινού, η διαχείριση του σώματος και του χρόνου υπήρξαν και υπάρχουν ως βαθιά, υπαρξιακά ερωτήματα που βρίσκουν έκφραση στις περφόρμανς του και στις Κατακρύψεις, ένα έργο ζωής που απλώνεται σε όλο τον πλανήτη. Η εγκατάσταση-βίντεο In the fertile nights the flowers fall in love/ Τις γόνιμες νύχτες τα λουλούδια ερωτεύονται είναι ένα έργο που πραγματοποιήθηκε κατά την παραμονή του στο Πανεπιστήμιο του Harvard και δεν έχει ποτέ εκτεθεί στην Ελλάδα. Μια νεκρή φύση παίρνει ζωή μέσα από το παιχνίδι της ακίνητης εικόνας που γίνεται κινούμενη, και μας εκπλήσσει με τον ερωτισμό της και τη ζωντάνια της.
Διάρκεια έκθεσης: 18/05 - 25/05, ώρες 19:00-00:00
Η είσοδος είναι ελεύθερη στις προβολές και στις εκθέσεις. Εισιτήριο παραστάσεων: 10 ευρώ. Εισιτήριο για μία παράσταση και μία συναυλία την ίδια ημέρα: 15 ευρώ.
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ:
1η Biennale Θεσσαλονίκης
Υπουργείο Εξωτερικών της Νορβηγίας
Βασιλική Πρεσβεία της Νορβηγίας στην Ελλάδα
Δάκων ΑΕ
