OΛΥΜΠΙΟΝ, 11 - 14 Απριλίου
Saraband (20.30, 23.00)
Ταξιδεύοντας με τον Τσε (18.00)
SARABAND Σουηδία, 2003 Σκηνοθεσία: Σενάριο: Ιngmar Bergman Παραγωγή: Pia Ehrnvall Φωτογραφία: Per Sundin Moντάζ: Sylvia Ingermarsson Ηχος: Borje Johansson Πρωταγωνιστούν: Liv Ullmann, Erland Josephson, Borje Ahlstredt, Julia Dufvenius 35mm, Εγχρωμο, 120’
Tριάντα χρόνια μετά το διαζύγιό τους, ο Γιόχαν και η Μάριαν ξανασυναντιούνται. Η Μάριαν θεωρεί ότι οφείλει στον εαυτό της αυτήν τη συνάντηση. Φυσικά τα χρόνια που πέρασαν πολλά έχουν αλλάξει: ο Γιόχαν ζει σε ένα εξωχικό με τον γιο και τον εγγονό του. Ηάλλη κόρη, η Μάρτα ζει μόνη και στα πρόθυρα της τρέλας, ενώ η Σάρα είναι παντρεμένη και ζει ευτυχισμένη στην Αυστραλία. Ο Γιόχαν και η Μάριαν βρίσκονται ενώπιον της μνήμης τους: θα κοιτάξουν ξανά τι τους κράτησε κοντά και τι τους χώρισε για πάντα και θα ξαναζήσουν ό,τι μπορεί να απέμεινε από τον έρωτά τους.
Ο μεγάλος Σουηδός δημιουργός Ιngmar Bergman τοποθετεί σε πρώτο πλάνο το «συζυγικό κρεβάτι» για να καταθέσει τους συλλογισμούς του για το πέρασμα του χρόνου, την αέναη πάλη των γενεών και την ερωτική επαφή ως ένα απρόβλεπτο παιχνίδι εξουσίας. Γυρισμένο για την σουηδική τηλεόραση, απρόβλητο ακόμη σε ολόκληρο τον πλανήτη και πιθανώς το κύκνειο άσμα της συναρπαστικής φιλμογραφίας του, ο Bergman με το Saraband κλείνει μία διαδρομή 60 χρόνων, κατά την εξέλιξη της οποίας έχει δημιουργήσει μια «ψυχολογική επιτομή» της ανθρώπινης φύσης, ασχολούμενος με τον ανθρώπινο παράγοντα ίσως όσο κανένας δημιουργός του κινηματογράφου.
Ιngmar Bergman: Δημιουργός που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις ο Ingmar Bergman είναι πιθανότατα, ο σημαντικότερος ζων σκηνοθέτης του κινηματογράφου και του θεάτρου. Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του ’40 ως σεναριογράφος με το Torment (1944) και έκτοτε έχει γυρίσει περισσότερες από σαράντα ταινίες, μεταξύ των οποίων αριστουργήματα, όπως Η Πηγή των Παρθένων, Η έβδομη Σφραγίδα, Αγριοφράουλες, Το πρόσωπο, Μέσα απ’ το σπασμένο καθρέπτη, Κραυγές και Ψίθυροι. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε μια πλήρη αναδρομή στον δημιουργό τον Οκτώβριο του 1998, με μεγάλη επιτυχία. Στα επίσημα διεθνή λεξικά saraband (στην πραγματικότητα σημαίνει «θόρυβος») είναι η ονομασία για έναν ισπανικής προέλευσης χορό του 16ου αιώνα αλλά και της μουσικής, η οποία συνοδεύει τον χορό αυτόν, απαγορευμένο για χρόνια λόγω των προκλητικών κινήσεων και του «δαιμονικού» του ήχου.
«Την τελευταία ημέρα, ο τρόπος με τον οποίο στεκόταν και ο τρόπος με τον οποίο είπε αντίο... Δεν είπε αντίο μόνο επειδή τελείωσαν τα γυρίσματα. Είπε αντίο με έναν τρόπο ώστε εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι εννοούσε πως αυτή ήταν η τελευταία φορά που έφευγε από το γύρισμα ως σκηνοθέτης».
Liv Ullmann, για την ολοκλήρωση γυρισμάτων του Saraband
