50o ΦΚΘ: Κουβεντιάζοντας 17/11

ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΝΤΑΣ 17/11

Vimukthi Jayasundara (Between two worlds), Adrian Biniez (Gigante),
Viktor Oszkar Nagy (Father’s Acre), Peter Strickland (Katalin Vagra),
Razvan Radulescu (First of all, Felicia), Jan Nathanson (παραγωγός και συντονίστρια στο International Financing Forum), Antoine Thirion
(κριτικός κινηματογράφου)


Τα απρόοπτα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας, η διαδρομή μιας ιστορίας από το χαρτί του σεναρίου μέχρι την προβολή της στη μεγάλη οθόνη, καθώς και το μείζον θέμα της χρηματοδότησης των μη αγγλόφωνων ταινιών, ήταν τα κύρια ζητήματα που συζητήθηκαν στο τρίτο «Κουβεντιάζοντας» του 50ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 17 Νοεμβρίου, στο Αντλιοστάσιο, με συντονίστρια τη δημοσιογράφο Έλενα Χρηστοπούλου.

Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης δίνει την ευκαιρία σε επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου να μοιραστούν απόψεις και εμπειρίες. Στην κουβέντα συμμετείχαν οι σκηνοθέτες Vimukthi Jayasundara (Between two worlds), Adrian Biniez (Gigante), Viktor Oszkar Nagy (Father’s Acre), Peter Strickland (Katalin Vagra), Razvan Radulescu (First of all, Felicia), καθώς και η παραγωγός και συντονίστρια στο International Financing Forum, Jan Nathanson και ο γάλλος κριτικός κινηματογράφου, Antoine Thirion.

Οι πέντε σκηνοθέτες αναφέρθηκαν σε απρόβλεπτα γεγονότα με τα οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων των ταινιών τους. Ο Vimukthi Jayasundara τόνισε χαρακτηριστικά: «Απρόοπτα γεγονότα προκύπτουν καθημερινά και η αλήθεια είναι ότι, προσωπικά, μου αρέσει να ξεκινώ κάτι και να μην γνωρίζω πως θα ολοκληρωθεί. Γι’ αυτό και όταν γράφω μια ιστορία, δεν εντάσσω σε αυτή λεπτομέρειες, αλλά την αφήνω να εξελιχθεί στην πορεία». Για τον Adrian Biniez, η έννοια του απρόοπτου αφορούσε σε προσωπικά ζητήματα: «Αρχικά, είχα δώσει το σενάριο στην ηθοποιό, η οποία εκείνη την περίοδο ήταν παράλληλα και σύντροφός μου, ωστόσο όταν ξεκινήσαμε να γυρίζουμε την ταινία, χωρίσαμε». Από την πλευρά του, ο Peter Strickland επεσήμανε ότι ο χρόνος αποτέλεσε τον μεγαλύτερο εχθρό του, ενώ οι Razvan Radulescu και Victor Oszkar Nagy ανέφεραν ότι τα χρονοδιαγράμματα για τις δικές τους ταινίες ήταν τόσο αυστηρά, οπότε οι εξελίξεις ήταν προκαθορισμένες.

Στο πλαίσιο της συζήτησης, οι πέντε δημιουργοί περιέγραψαν, επίσης, πώς βιώνουν τη διαδικασία κατά την οποία το σενάριο «μεταμορφώνεται» σταδιακά σε κινηματογραφική ταινία. Αναφορικά με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, την ταινία Katalin Varga, ο Peter Strickland επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για το πιο δύσκολο σενάριο με το οποίο έχει καταπιαστεί μέχρι σήμερα: «Το γράψιμο, ειδικά τα βράδια, σε οδηγεί σε περίεργα μονοπάτια. Δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω τι να κρατήσω και τι να πετάξω από το σενάριο, χρειάστηκε να το μελετήσω πολύ». Ο σκηνοθέτης Vimukthi Jayasundara, ο οποίος στην ταινία του Between two worlds «αναγέννησε» έναν μύθο της Σρι Λάνκα με κεντρικό ήρωα έναν πρίγκιπα, τόνισε: «Συνηθίζω να διηγούμαι σε γνωστούς μου την συγκεκριμένη ιστορία μέχρι να γίνω βαρετός. Μεταδίδοντάς την κάθε φορά, την αλλάζω συνεχώς και στο τέλος φτιάχνω την ιστορία που μου αρέσει» τόνισε χαρακτηριστικά. Από την πλευρά του, ο Adrian Biniez υπογράμμισε: «Χρειάζεται να δουλέψεις πολύ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων προκειμένου να μη παγιδευτείς στο τέλος». Ο Razvan Radulescu, ωστόσο, εξέφρασε την ακριβώς αντίθετη άποψη: «Πιστεύω ότι δεν πρέπει να δουλέψεις τόσο πολύ στα γυρίσματα, γιατί ακριβώς με αυτόν τον τρόπο παγιδεύεσαι. Στην δική μου ταινία, τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα από την αρχή, υπήρχε χημεία ανάμεσα στους συντελεστές και όλα κύλησαν ομαλά και αβίαστα». Ανάλογο κλίμα φαίνεται ότι επικρατούσε και στα γυρίσματα της ταινίας Father’s acre του Viktor Oszkar Nagy. Ο ούγγρος δημιουργός υπογράμμισε ότι: «Στα γυρίσματα ό,τι έχεις υπολογίσει αλλάζει, ωστόσο για μένα ήταν εύκολο να δουλέψω με τους ηθοποιούς, γιατί καταλάβαιναν τι ακριβώς ήθελα».

Στο πλαίσιο της κουβέντας, η παραγωγός και συντονίστρια στο International Financing Forum, Jan Nathanson, μίλησε για την χρηματοδότηση των μη αγγλόφωνων ταινιών. «Δυστυχώς, συνήθως όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Αμερική. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι αξιόλογες ταινίες δεν χρηματοδοτούνται, επειδή δεν είναι αγγλόφωνες. Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο οφείλουν να εξετάσουν οι ίδιοι οι παραγωγοί», κατέληξε.

Στο κλείσιμο της συζήτησης, ο γάλλος κριτικός κινηματογράφου Antoine Thirion μοιράστηκε με το κοινό τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά την περίοδο που εργαζόταν στο περιοδικό «Cahiers du Cinema», κάνοντας μεταξύ άλλων λόγο για περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης, αιτία η οποία τον οδήγησε έπειτα από καιρό στη δημιουργία της ιστοσελίδας www.independencia.fr, έναν δικτυακό τόπο ελεύθερης συνδιαλλαγής μεταξύ φίλων του κινηματογράφου.